Laadpalen bij VvE’s: ‘Kantelpunt aanstaande, uitstel is geen optie’

Hoe ben jij bij de uitrol van laadinfra bij VvE’s betrokken geraakt?
‘Ik ging 9 jaar geleden aan de slag bij EVConsult, een onafhankelijk adviesbureau dat bedrijven en overheden helpt bij de overstap naar emissievrije mobiliteit. Ik maakte de opkomst van elektrische voertuigen in Nederland van dichtbij mee; kreeg ook te maken met het organiseren van laadinfrastructuur bij Verenigingen van Eigenaren. Wij zagen dat VvE’s vooral hulp nodig hadden bij besluitvorming, daar is in 2021 VvE Laadloket uit ontstaan.’

Wat is VvE Laadloket?
‘Wij waren niet de enigen die zagen dat het moeizaam ging bij VvE’s. Dat gold natuurlijk ook voor aanbieders van laadpalen. We kwamen met Danny Gorter en Arian van Walbeek, oorspronkelijk aanbieders van laadinfrastructuur aan VvE’s, tot een model dat VvE’s helpt bij de besluitvorming.’

Hoe ziet dat model eruit?
‘Wat je vaak ziet, is dat een of twee leden van een VvE elektrisch willen gaan rijden, van de rest hoeft dat nog niet. Waarom zou je dan met z’n allen investeren in laadinfra? Daar liep het vaak al snel op vast. Graaf je echter dieper – en dat doen wij als eerste stap – dan blijkt vaak dat best wel veel mensen overwegen elektrisch te gaan rijden. Misschien niet direct, maar wel met de tijd.’

Hoe doen jullie dat?
‘Middels een enquête onder VvE-leden, waarin we onder meer vragen naar hoe ze naar elektrisch rijden kijken, hun plannen voor nu en de mogelijke behoefte in de toekomst, en we geven ook wat informatie over emissievrije mobiliteit. Na een analyse rapporteren we de uitkomst in een gezamenlijk toekomstbeeld voor de VvE. Daarmee verandert het gesprek van: “Waarom zou ik dat voor de ander doen” naar “Ook ik kan profiteren van het aanleggen van laadinfra”.’

Stap 2 is?
‘We werken een oplaadpuntenadvies uit aangaande de technische en financiële zaken, inclusief budget en kostenverdeling. VvE’s kiezen daarbij vaak voor het bekostigen van de gezamenlijke infrastructuur; het werk aan de meterkast, kabels trekken, een onderverdeelkast plaatsen en dergelijke. De elektrische rijder betaalt het eigen laadpunt. Op basis van ons rapport kan het bestuur van een VvE een mandaat vragen aan de leden. Zijn die akkoord, dan volgt stap 3 – de selectie van een leverancier.’

Hoe succesvol zijn jullie?
‘Het realiseren van laadinfra bij VvE’s was vaak een frustrerend proces voor zowel de VvE als partijen die hierop inzetten. Het waren doorgaans processen van jaren, zonder garantie op succes. Vele zijn ermee opgehouden, het werkte niet, VvE’s liepen vast en er was geen geld mee te verdienen. Met VvE Laadloket is een mooie stap in de goede richting gezet, temeer vanwege de SVVE – een subsidie voor verduurzamingsmaatregelen door VvE’s die 75 procent van de kosten voor een oplaadpuntenadvies vergoedt.’

En concreet, wat is de actuele stand van zaken wat betreft VvE’s en laadinfra?
‘Nog lang niet alle VvE’s hebben laadinfrastructuur gerealiseerd. Er zijn meer dan tienduizenden VvE’s met eigen parkeervakken in Nederland. VvE Laadloket is marktleider in oplaadadvies bij VvE’s en heeft inmiddels zo’n 1.000 VvE’s bijgestaan, waarvan ongeveer de helft laadpunten heeft gerealiseerd, of deze binnenkort zal realiseren. Vele andere zullen dat ook doen, maar zijn voor nu nog afwachtend bij het zetten van die laatste stap. VVE Laadloket is niet de enige die VvE’s helpt bij de implementatie van laadinfra. Dus de zaak is wel degelijk in beweging, in ieder geval bij VvE’s die nut en noodzaak zien.’

Waar loopt het mis bij de andere?
‘Als een paar leden enthousiast zijn, maar de bestuurders niet; bijvoorbeeld omdat ze twijfels hebben over veiligheid, er gewoon geen zin in hebben of het financiële risico te groot vinden. Dat kan leiden tot felle reacties zoals: “Als ik geen laadpaal krijg, dan ga ik verhuizen". Er zijn zelfs VvE-leden die in het verleden ons advies zelf hebben bekostigd als het bestuur daar niet in wil investeren.’

Wat moet er gebeuren, hoe maak je laadinfra standaard bij VvE’s?
‘Er komt een kantelpunt aan, in de eerste helft van 2026. Vanaf dan is de Nederlandse notificatieregeling voor oplaadpunten bij Verenigingen van Eigenaren van kracht, wetgeving die voortkomt uit Europees beleid. Een bewoner mag dan een laadpaal plaatsen op een parkeervak van de VvE zonder daar toestemming voor te vragen, onder voorwaarden zoals het indienen van een werkplan en voldoen aan de bestaande normeringen.’

Het gevolg is?
‘De VvE heeft dan geen mogelijkheid meer om “nee” te zeggen tegen de realisatie van laadinfrastructuur. Als diverse mensen hun eigen laadpaal gaan installeren, wordt het technisch gezien een zootje. Dat is niet goed voor de veiligheid en het is nauwelijks mogelijk om de beschikbare capaciteit goed te verdelen. Als er los van elkaar 3 of 4 laadpunten worden gerealiseerd, dan is de limiet van de aansluiting vaak bereikt en moet er nee worden verkocht aan de volgende aanvragers. Het is dan ook beter om het collectief te doen.’

Of er zal een zwaardere aansluiting moeten worden aangevraagd…
‘Wat uiteraard behoorlijk wat kosten met zich meebrengt. Door gezamenlijk slim te laden, kan veel meer op dezelfde aansluiting. En als je dat achteraf gaat regelen, dan is er sprake van een desinvestering van de leden die al een laadpaal hebben geplaatst. Moeten die worden verwijderd om plaats te maken voor een nieuw systeem, dan moet er worden gecompenseerd. Dat betekent dus ook onnodig geld uitgeven.’

Die notificatieregeling gaat de markt een flinke push geven?
VvE’s met eigen parkeervakken doen er goed aan zich niet te laten verrassen door de notificatieregeling en de omgang met laadinfrastructuur op de volgende ledenvergadering te bespreken. Zij kunnen het zich kortom niet meer veroorloven om geen actie te ondernemen op het gebied van laadinfra, en dat is goed nieuws voor de laadsector in Nederland en onze energietransitie. En nog wat goed nieuws voor VvE’s: de Belastingdienst bevestigde onlangs dat VvE’s btw-plichtig zijn voor laadpalen via de gemeenschappelijke aansluiting, waardoor dubbele btw op stroom wordt voorkomen. Ze mogen de btw over de aanschaf en aanleg van laadinfrastructuur terugvragen en de betaalde btw op doorgeleverde stroom verrekenen, wat vaak neerkomt op een fiscaal voordeel van duizenden euro’s.’