Nieuw onderzoek: nog altijd dwangarbeid bij productie zonnepanelen

In de studie ‘In Broad Daylight: Uyghur Forced Labour and Global Solar Supply Chains’ presenteerde het Britse Helena Kennedy Centre van de Sheffield Hallam University 2 jaar geleden nieuwe aanwijzingen van mogelijke dwangarbeid in de productieketen van zonnepanelen. In de vervolgstudie ‘Over-Exposed’ heeft het instituut 2 jaar na dato nog steeds zijn twijfels.

Nieuw beoordelingsmodel
‘Over-Exposed’ creëert een nieuw beoordelingsmodel voor de zonne-energiesector en zijn toeleveringsketens om blootstelling aan door de staat opgelegde dwangarbeid in de Oeigoerse regio vast te stellen.

De onderzoekers constateren dat de zonne-energiesector actie heeft ondernomen om te voldoen aan nieuwe regelgeving en om de publieke verontwaardiging over de mensenrechtencrisis in de Oeigoerse regio weg te nemen, maar signaleren ook een negatieve trend.

Transparantie afgenomen
Publieke druk en wetgeving zoals de Amerikaanse Uyghur Forced Labor Prevention Act (UFLPA) – die leidde tot het blokkeren van de import van grote hoeveelheden Chinese zonnepanelen – heeft er weliswaar toe geleid dat zonne-energiefabrikanten hun toeleveringsketens opsplitsen in een poging om een aantal ‘Oeigoer’-vrije zonnepanelen te produceren, maar ondanks deze splitsing blijven de meeste fabrikanten van zonnepanelen volgens het nieuwe onderzoek echter betrokken bij de inkoop van grondstoffen uit de regio Xinjiang (red. formeel de Xinjiang Uygur Autonomous Region, kortweg XUAR).  

Terwijl het toezicht op de toeleveringsketens voor zonne-energie is toegenomen, is de transparantie in de zonne-energiesector volgens de onderzoekers afgenomen sinds de eerste berichtgeving over de medeplichtigheid van de sector aan door de staat opgelegde dwangarbeid in de Oeigoerse regio, waar miljoenen Oeigoeren en andere Turkse etnische groepen te maken hebben met onderdrukking. Het gebrek aan transparantie heeft het daarbij steeds moeilijker gemaakt om te controleren of toeleveringsketens vrij zijn van het risico op dwangarbeid door Oeigoeren. ‘Zelfs nu toonaangevende bedrijven nieuwe, zuivere toeleveringsketens creëren, betekent de toegenomen ondoorzichtigheid van de industrie dat het voor consumenten, inkopers, investeerders en overheden bijna onmogelijk is om een zonnepaneel te identificeren waarbij ze er volledig op kunnen vertrouwen dat dit niet is gemaakt met Oeigoerse dwangarbeid’, luidt de harde conclusie van hoofdonderzoeker en professor Laura Murphy.

10 fabrikanten
Om het gebrek aan transparantie aan te pakken, hebben de onderzoekers voor hun nieuwe rapport gebruikgemaakt van de kennis en kunde van solar industrie-expert Alan Crawford om een model te creëren dat kan worden gebruikt om de blootstelling van zonnepanelen aan XUAR-sourcing in elke productiefase te beoordelen. Daarbij is er ook aandacht voor de inkoop van metallurgisch silicium (MGS), een voorloper van polysilicium die minder aandacht krijgt.

In het rapport zijn 10 fabrikanten beoordeeld, waaronder de top 5-fabrikanten die samen 70 procent van alle zonnepanelen ter wereld produceren. Omdat de overgrote meerderheid van de bedrijven niet bereid is om hun volledige toeleveringsketens transparant te maken, maken de onderzoekers in het rapport gebruik van de expertise van Crawford voor de analyse van bepaalde aspecten van de toeleveringsketens die ondoorzichtig blijven. Murphy: ‘Onze beoordelingen maken duidelijk dat veel zonnepanelen die verkocht worden op internationale markten nog steeds blootgesteld zijn aan dwangarbeid uit de Oeigoerse regio.’