Het Helena Kennedy Centre is onderdeel van de Sheffield Hallam University. Met het rapport stellen de onderzoekers de kennisbasis te willen vergroten waarmee de zonne-energiesector de mate van blootstelling aan dwangarbeid door Oeigoeren in de Chinese regio Xinjiang kan bepalen. ‘We onderzochten de hele toeleveringsketen van zonnepanelen, van kwarts tot zonnepaneel, om beter te begrijpen in welke mate dwangarbeid in de Oeigoerse regio internationale waardeketens beïnvloedt’, aldus de onderzoekers.
Bewijsmateriaal
De onderzoekers van het Helena Kennedy Centre stellen dat het bewijs van dwangarbeid in de regio Xinjiang ‘uitgestrekt en groeiend’ is: ‘Het bewijsmateriaal dat in het rapport wordt gepresenteerd en moet wijzen op de dwangarbeid is openbaar beschikbaar. Vanwege de frequentie waarmee bedrijfsrapporten, nieuws- en socialemediapagina’s van internet worden verwijderd, zijn alle websites waarnaar in de studie wordt verwezen, gearchiveerd via de Archive.Today-website.’
In hun studie schrijven de onderzoekers dat China miljoenen inheemse Oeigoerse en Kazachse burgers uit Xinjiang plaatst in wat de regering programma’s voor ‘overtollige’ arbeid (surplus labour) en ‘arbeidsoverdracht’ (labour transfer) noemt. ‘De regering beweert dat deze programma’s in overeenstemming zijn met de Chinese wetgeving en dat werknemers vrijwillig worden ingezet, in een gecoördineerde door de overheid gesteunde inspanning om armoede te verlichten’, aldus de onderzoekers. ‘Significant bewijsmateriaal – grotendeels afkomstig van overheids- en bedrijfsbronnen – toont echter aan dat arbeidsoverdrachten worden ingezet in de Oeigoerse regio in een omgeving van ongekende dwang, ondersteund door de constante dreiging van heropvoeding en internering. Veel inheemse arbeiders zijn niet in staat om deze banen te weigeren of weg te lopen, en daarom komen de programma’s neer op gedwongen overdracht van bevolkingsgroepen en slavernij.’
Toeleveringsketens
De onderzoekers stellen dat de zonne-energiesector bijzonder kwetsbaar is voor dwangarbeid in de Oeigoerse regio, omdat bijna de helft van de wereldwijde siliciumproductie voor zonnepanelen in de regio plaatsvindt. Tijdens het onderzoek stellen ze te hebben vastgesteld dat 11 bedrijven zich bezighouden met de arbeidsoverdracht en dat van 90 Chinese en internationale bedrijven de toeleveringsketens waarschijnlijk worden beïnvloed door de productie in de Oeigoerse regio. ‘Het betekent dat zonnepaneelfabrikanten die willen voorkomen dat ze goederen produceren die mogelijk besmet zijn door dwangarbeid in Xinjiang, hun toeleveringsketens grondig moeten onderzoeken; helemaal tot aan het ruwe materiaal kwarts dat gebruikt wordt voor de productie van silicium. Ze zullen moeten eisen dat het polysilicium dat bij de vervaardiging van hun wafers voor zonnecellen wordt gebruikt, niet afkomstig is van bedrijven die zich bezighouden met gedwongen arbeidsoverdrachten. Hierdoor blijven er in feite slechts een paar Chinese alternatieven over zonder blootstelling aan dwangarbeid in de Oeigoerse regio.’
Alternatieven
‘Terwijl de Verenigde Staten nadenken over de Uyghur Forced Labour Prevention Act, wordt het vinden van alternatieven voor zonne-energieproducten uit Xinjiang steeds belangrijker – niet alleen voor Amerikaanse fabrikanten en handelaren, maar ook voor die andere mondiale markten’, vervolgen de onderzoekers. ‘Waarschijnlijk zullen waferfabrikanten, die gewoonlijk polysilicium van verschillende leveranciers mengen, grondstoffen uit Xinjiang voor een deel van hun productie uitsluiten om zo “Xinjiang-vrije” wafers aan te bieden. Die kunnen vervolgens worden gebruikt voor zonnecellen en zonnepanelen die bestemd zijn voor export naar de Verenigde Staten; Europese klanten zullen waarschijnlijk ook producten eisen die niet door dwangarbeid zijn aangetast.’
Productie buiten Xinjiang
De onderzoekers stellen dat alle grote fabrikanten inmiddels investeren in uitbreiding van de productie van silicium buiten de regio Xinjiang, vooruitlopend op eventuele Amerikaanse en Europese eisen aan de import van zonnepanelen. ‘Het afstappen van door dwangarbeid besmet polysilicium kan ook innovatie stimuleren. Een dergelijke verschuiving in de toeleveringsketen kan zelfs een stimulans zijn voor verder werk aan efficiëntere processen, dat de afgelopen jaren al aanzienlijk is gevorderd. Het zou ook de ontwikkeling van alternatieven voor polysilicium bij de fabricage van zonnepanelen kunnen aanmoedigen. Dwangarbeid uit de toeleveringsketen van zonne-energie halen, lijkt misschien ingewikkeld en brengt mogelijk kosten met zich mee voor fabrikanten en klanten. De toeleveringsketen voor zonne-energie is echter relatief eenvoudig in kaart te brengen, en het identificeren van gedwongen arbeid in Xinjiang is minder een uitdaging dan in industrieën zoals textiel of landbouw. En dat is van cruciaal belang, omdat het niet alleen de kwestie van dwangarbeid in Xinjiang zou aanpakken, maar ook de koolstofemissies van de zonne-energie-industrie aanzienlijk zou verminderen.’