Kabinet wil beperking zonnepanelen op landbouwgrond per 1 juli 2024 juridisch vastleggen

Drijvende zonnepanelen
Voor zonneparken op water diverse onderzoeksprogramma’s opgezet om effecten van drijvende zonnepanelen op de waterkwaliteit en biodiversiteit te onderzoeken. Dit is volgens Jetten nog om te bepalen welke randvoorwaarden voor het ontwerp van drijvende zonneweides een minimale of positieve impact hebben op het watersysteem en de omgeving.

Voor zon op zee herhaalt de minister in zijn Zonnebrief de opties te verkennen om zon-pv in de tenders voor windparken op zee mee te nemen en zo het doel van 3 gigawattpiek in 2030 te realiseren. ‘Ook wordt een ecologisch onderzoeksprogramma gestart naar de impact van zon op zee’, aldus Jetten.

Holland Solar: ‘Ontwikkeling zonneparken komt stil te liggen, gemiste kans voor samenleving’

‘Als zonneparken op landbouwgrond uitgesloten worden, komt de ontwikkeling van zonneparken stil te liggen.’ Daarvoor waarschuwen manager Beleid Nold Jaeger en beleidsdirecteur Amelie Veenstra van branchevereniging Holland Solar.

Jaeger sprak vorig jaar nog de verwachting uit dat Nederland met multifunctionele zonneparken goud in handen heeft en een nieuw exportproduct kan creëren. Die overtuiging heeft hij nog altijd, maar tegelijkertijd is het speelveld flink veranderd.

Veel kostbaarder
‘Gestegen kosten en afnemende subsidie hebben de businesscase voor bijvoorbeeld agri-pv en zonnecarports flink verslechterd’, aldus Jaeger. ‘De ontwikkeling van multifunctionele zonneparken is daardoor geen gegeven meer. Extra eisen vanuit de rijksoverheid en provincies zorgen voor nog meer complexiteit en maken de realisatie van dergelijke projecten alleen maar moeilijker. Dat is een gemiste kans, want grondgebonden zonneparken bieden de mogelijkheid om maatschappelijke uitdagingen – zoals het verhogen van de waterstand om oxidatie in veenweidegebieden tegen te gaan – op een goed financierbare wijze op te lossen. Het uitkopen van boeren om de waterstand te kunnen verhogen is immers veel kostbaarder dan de ontwikkeling van zonneparken. Daarnaast geldt dat als je projectontwikkelaars de kans biedt om zonneparken te realiseren, ze dat ook nog eens hand in hand zullen laten gaan met de ontwikkeling van nieuwe natuur. Die nieuwe natuur hebben we in Nederland keihard nodig en is altijd een groot punt van discussie geweest over wie dat financiert. De zonne-energiesector creëert en financiert dit nu al, dus met het uitsluiten van dit soort zonneparken snijdt het kabinet zichzelf in de vingers.’

Veenstra valt Jaeger bij en voegt toe dat ook vanuit het perspectief van agrariërs hiermee de keuzevrijheid wordt beperkt voor het zelf kunnen bepalen van de toekomst van het agrarisch bedrijf.

Lopende projecten onder druk
Jaeger benadrukt dat het aangekondigde beleid in de Zonnebrief ook lopende projecten onder druk zet. ‘Er wordt voor de energietransitie dag in dag uit hard gewerkt aan goed inpasbare zonneparken door heel Nederland, met dit soort ondoordachte en nog onuitgewerkte plannen in een Kamerbrief komen die projecten in gevaar.’

Jaeger vervolgt dat hij ervan uitgaat dat de regering haar verantwoordelijkheid neemt voor die projecten die al in de pijplijn zitten om deze wel gerealiseerd te krijgen. ‘Verder is het dan zaak dat er op korte termijn een stevige dialoog ontstaat tussen de zonne-energiesector, de ministeries en natuur- en milieuorganisaties over de verdere uitwerking van de normering voor zon op land.’

Volgens Veenstra is het voor de zonne-energiesector hoe dan ook essentieel dat er snel duidelijkheid komt over het toekomstige stimuleringsbeleid voor de zakelijke pv-markt. Niet alleen omdat de ontwikkeling van nieuwe projecten steeds moeilijker wordt, maar ook omdat het einde van de subsidieregeling SDE++ nadert. ‘Projectontwikkelaars en initiatiefnemers hebben behoefte aan duidelijkheid over projecten waarvoor ze wel en waarvoor ze geen vergunning kunnen krijgen. Wij reiken de minister als zonne-energiesector overigens graag de helpende hand, want Nederland is koning in ruimtelijke ordening en we moeten ook dit varkentje samen kunnen wassen. Als sector kunnen wij zo ongelofelijk veel bijdragen aan het oplossen van maatschappelijke uitdagingen. Maar dan moet daar door Den Haag wel gebruik van gemaakt worden.’