FEBEG: verplichte vaste energiecontracten in Vlaanderen overbodig

Volgens de federatie biedt de Vlaamse energiemarkt al ruim voldoende keuze voor consumenten.

Marktdiversiteit voldoende
De beslissing van de Vlaamse regering om de Europese richtlijn 2024/1788 om te zetten in regionale regelgeving gaat volgens FEBEG verder dan wat Europa vereist. Terwijl de EU-richtlijn alleen voor elektriciteit geldt, heeft Vlaanderen de verplichting uitgebreid naar aardgas. Deze verplichting raakt alleen leveranciers met meer dan 200.000 klanten, wat neerkomt op slechts 3 tot 4 energiebedrijven in Vlaanderen.

De Vlaamse energiemarkt telt momenteel meer dan 30 actieve energieleveranciers die samen 153 elektriciteitscontracten aanbieden, waarvan 33 met vaste prijzen. FEBEG benadrukt dat dit aanbod aanzienlijk groter is dan in Wallonië en Brussel. Ongeveer een kwart van de Vlaamse gezinnen heeft momenteel al een contract met vaste energieprijzen.

Commerciële vrijheid
Marc Van den Bosch, algemeen directeur van FEBEG, stelt dat de nieuwe regelgeving de commerciële autonomie van leveranciers beperkt: ‘Deze bijkomende verplichtingen beperken de commerciële vrijheid van leveranciers. Door hen te verplichten om specifieke producten aan te bieden, wordt hun strategische flexibiliteit ingeperkt. Dit staat haaks op het principe van een vrije markt, waarin ondernemingen zelf hun aanbod kunnen afstemmen op hun doelgroep en bedrijfsmodel.’

Een Belgische bijzonderheid is volgens Van den Bosch dat de vastheid van het contract alleen geldt voor de leverancier, terwijl de klant op elk moment kosteloos kan opzeggen. Dit maakt vaste contracten volgens de energiesector onnodig duur. Als de verplichting behouden blijft, pleit FEBEG voor de herinvoering van een proportionele opzegvergoeding, zoals voorzien in het federale regeerakkoord.

Dynamische contracten
Ook de verplichting tot het aanbieden van dynamische contracten wordt uitgebreid naar kleinere leveranciers. FEBEG wijst erop dat de markt complex is en dat klanten zeer verschillende wensen hebben. Sommige leveranciers richten zich bewust op specifieke nichemarkten of doelgroepen met aangepaste producten.

‘Als de Vlaamse regering toch wil doorgaan met de verplichting om dynamische contracten aan te bieden door alle leveranciers moet men voldoende tijd geven om zich aan te passen,’ besluit Van den Bosch.