Woningcorporaties en laadpunten voor huurders: ‘Begin er nu al mee’

Remkes richt zich als projectmanager bij het team emissieloos vervoer van de gemeente Utrecht onder meer op de uitrol van publieke en private laadpalen in zijn stad. Daarnaast is hij, samen met collega’s van de overige G4 – Amsterdam, Rotterdam en Den Haag – betrokken bij het vormgeven van de NAL. Dit is een samenwerkingsverband van ondernemers, overheden, netbeheerders en kennisinstellingen dat sinds 2019 werkt aan de ontwikkeling van laadinfrastructuur die aansluit bij de uitrol van alle soorten elektrisch vervoer in Nederland. In dit kader publiceerde NAL in maart dit jaar een nieuwe brochure die woningcorporaties informeert over laadpunten voor elektrische auto's.

Extra werk
‘De reden is tweeledig’, aldus coauteur Remkes. ‘Mensen willen hun elektrische auto allereerst kunnen laden op hun eigen parkeergelegenheid. Dat is fijn: gemakkelijker en goedkoper dan gebruikmaken van openbare laadinfra, bijvoorbeeld. Voor woningcorporaties geldt dat het goed is tegemoet te komen aan die vraag van hun huurders. Het is natuurlijk niet corebusiness voor hen; ze hebben primair een volkshuisvestingstaak en heel veel op hun bordje. Maar ze moeten hun assets ook verduurzamen, bijvoorbeeld middels zonnepanelen, isolatie en warmtepompen. Laadpunten voor elektrische auto’s horen daar ook bij. Je kunt dat zien als extra werk, maar ook als een kans.’

Onzekerheid
Nu alsmaar meer mensen overstappen op een elektrische auto, wordt het voor woningcorporaties steeds belangrijker om na te denken over laadpunten bij hun woningen, stelt Remkes. Tegelijkertijd ziet hij bij veel corporaties nog onzekerheid over hun rol en investeringsmogelijkheden. De nieuwe brochure Laadpunten bij corporaties van NAL biedt hen helderheid – onder meer door antwoord te geven op veelgestelde vragen, het scheiden van fictie en feiten, en het in beeld brengen van de kansen die laadinfra biedt voor huurders én corporaties.

Fabel
Remkes: ‘Veel corporaties twijfelen over hun rol en de mogelijkheden om te investeren in laadinfra. De misverstanden zijn legio. Zo zien velen dit als een taak van de gemeente. Die focust zich echter op laadpalen op openbare parkeerplaatsen, terwijl juist voor laadinfra aan huis de grootste capaciteit is weggelegd. Nog zo’n fabel is dat het zo hard niet zal gaan; hun huurders rijden niet elektrisch en ze denken dat ze dit ook niet snel gaan doen. We zien echter het aantal elektrische rijders toenemen, en sinds vorig jaar verloopt de curve als een hockeystick. Dankzij het toenemende aanbod van tweedehandsjes worden die ook bereikbaar voor mensen met een sociale huurwoning.’

Meegroeien
Woningcorporaties worden in toenemende mate gevraagd naar de mogelijkheid van een laadpunt op een collectief parkeerterrein, nu nog vooral door zakelijke huurders van parkeerplaatsen, zoals taxichauffeurs, en door kopers in een Vereniging van Eigenaren (VvE). Hoe moet een corporatie daarmee omgaan, mede met het oog op de verwachte groeiende vraag in de toekomst? Remkes wijst op de ervaring die al is opgedaan met VvE’s, en het voordeel van laadinfra aangaande meegroeien met de vraag. Het hoeft niet allemaal in één keer: een laadpaal plaatsen is niet lastig en de kosten kunnen bij de gebruiker worden gelegd, bijvoorbeeld middels een hogere vergoeding voor een parkeerplaats met een lader.’

No regret
‘Tegelijkertijd is het goed om ontwikkelingen op het gebied van de adaptatie van elektrische auto’s mee te nemen in renovatie- en verduurzamingsprojecten. Als je daarbij bezig bent in de meterkast – bijvoorbeeld bij het installeren van zonnepanelen en warmtepompen, en dat is negen van de tien keer het geval – waarom dan bijvoorbeeld niet vast wat extra groepen plaatsen met het oog op toekomstige laders? Neem het mee; de meerkosten zijn te overzien en het is een no regret-maatregel. Beter dan dat achteraf te moeten doen terwijl je die net hebt vernieuwd.’

Hogere wiskunde
Kom in actie, ga er nu al mee aan de slag. Dat is de boodschap van Remkes aan woningcorporaties. Kom tegemoet aan de huidige vraag naar laadpunten van huurders – verkoop geen nee – en maak een plan voor de toekomst, al dan niet met hulp vanuit NAL. Hij onderstreept dat dat allemaal geen hogere wiskunde is en verwijst daarbij onder meer naar het stappenplan in de brochure Laadpunten bij corporaties. En afwachten is gewoonweg geen goed idee. Aangezien het bezit van elektrische auto’s snel zal toenemen, loopt een woningcorporatie die daar niet op voorbereid is achter de feiten aan. Huurders met een smallere beurs worden dan de dupe omdat zij worden opgezadeld met hogere kosten voor parkeren en stroom. Corporaties zijn bij de latere voorbereiding en installatie waarschijnlijk meer geld kwijt dan wanneer ze vroegtijdig aan de slag waren gegaan.

Minder grip
Remkes: ‘Bovendien verplicht de Europese richtlijn EPBD IV overheden om uiterlijk in 2027 onnodige obstakels voor het aanleggen van laadinfrastructuur te verwijderen. In Nederland wordt daarom gewerkt aan nieuwe regels, waaronder de zogeheten notificatieregeling. Die geeft appartementseigenaars binnen een VvE het recht om zelf laadpunten te realiseren. Dat wil je niet als woningcorporatie, omdat je dan minder grip hebt op de aanleg van laadpunten. Het is niet bijzonder efficiënt wanneer dat door meerdere partijen gebeurt. Ook daarom is het verstandig om tijdig een helder en toekomstbestendig laadplan op te stellen.’