Aandeel China in wereldwijde siliciumproductie voor zonnepanelen groeit naar 88 procent

Silicium is de belangrijkste grondstof voor wafers die dat op hun beurt weer zijn voor zonnecellen.

Importvolumes
‘Na het ernstige, wereldwijde polysiliciumtekort in 2021, heeft de inbedrijfstelling van nieuwe productiecapaciteit in China haar stempel gedrukt op de Chinese importvolumes in 2022’, stelt Johannes Bernreuter, hoofd van de polysiliciummarktspecialist Bernreuter Research.

Op basis van voorlopige productieschattingen schat de marktanalist het aandeel van China in de wereldwijde productie van polysilicium voor zonne-energie op 88 procent in 2022, vergeleken met 82 procent in 2021 en 55 procent in 2017.

Gehalveerd
Vergeleken met de importpiek van 158.918 ton in 2017, is de jaarlijkse invoer van polysilicium in China bijna gehalveerd. Ze zijn nu dicht bij het niveau van 2012 toen ze 82.760 ton bereikten.

De invoer van het Duitse Wacker, de grootste buitenlandse leverancier van polysilicium aan China, daalde met 6,3 procent van 51.316 ton naar 48.070 ton. Het in de Verenigde Staten gevestigde Hemlock Semiconductor, dat gehinderd wordt door hoge Chinese antidumpingrechten, zag zijn verkoopvolumes dalen van 4.811 ton naar 2.785 ton.

Vietnam
In het geval van Wacker en Hemlock moet de reden volgens het marktonderzoeksbureau voor de achteruitgang buiten China worden gezocht. Beide fabrikanten van polysilicium hebben verkoopcontracten gesloten met JinkoSolar dat begin 2022 een nieuwe waferfabriek met een jaarlijkse productiecapaciteit van 7 gigawattpiek in Vietnam startte.

Ook Trina Solar gaat een waferfabriek openen in Vietnam. ‘Met de Amerikaanse Uyghur Forced Labour Prevention Act die producten uit Xinjiang verbiedt en het anti-omzeilingsbesluit tegen zonnepanelen geproduceerd met Chinese wafers in Zuidoost-Azië, stimuleren de Verenigde Staten de vraag naar zonnepanelen gemaakt van polysilicium en wafers die niet uit China komen’, aldus Bernreuter. ‘Tegelijkertijd zal de import van polysilicium in China verder krimpen, gezien de enorme binnenlandse capaciteitsuitbreiding. Bijgevolg ligt de toekomst van niet-Chinese polysiliciumgrondstoffen buiten China.’