Nederlandse regering steunt hoger doel Europese Unie voor hernieuwbare energie

Half juli presenteerde de Europese Commissie als onderdeel van de Europese Green Deal het ‘Fit-for-55’-pakket. Een nieuwe reeks klimaatwetten moet ertoe leiden dat de EU in 2030 55 procent minder CO2-uitstoot en 40 procent van haar energie duurzaam opwekt.

Stevige extra inspanningen
‘Net als de Europese Commissie vindt het Nederlandse kabinet het van belang dat het hele pakket in samenhang garandeert dat de juridische verplichting van ten minste netto 55 procent reductie in 2030 uit de Europese Klimaatwet wordt behaald’, schrijft de staatssecretaris aan de Tweede Kamer. ‘Het pakket vereist stevige extra inspanningen van alle lidstaten en moet daarnaast in alle lidstaten een goede basis leggen voor het behalen van klimaatneutraliteit in 2050. Daarom is het belangrijk dat gedurende de onderhandelingen alle Fit for 55-voorstellen in onderlinge samenhang worden beoordeeld. Om het 2030-doel te bereiken, moet het beleid daarnaast uitvoerbaar, fraudebestendig, betaalbaar en handhaafbaar zijn.

Ook zee- en luchtvaart
Het kabinet is volgens Yeşilgöz-Zegerius  van mening dat alle landen en sectoren moeten bijdragen aan de Klimaatopgave. ‘Dat betekent ook dat de EU haar verantwoordelijkheid neemt om (het EU-deel van) mondiale sectoren die nu nog onvoldoende bijdragen aan het Akkoord van Parijs te gaan reguleren, zoals de internationale zee- en luchtvaart. Nederland heeft in principe de voorkeur voor mondiale oplossingen voor deze sectoren, maar deze zijn vooralsnog onvoldoende ambitieus. Door nu actie te ondernemen op EU-niveau neemt de EU een voortrekkersrol.’

Nul-emissievoertuigen
Het kabinet ondersteunt verder de transitie naar nul-emissievoertuigen. De staatssecretaris hierover: ‘Daarom vindt het kabinet het positief dat CO2-emissienormen voor lichte voertuigen in het voorstel flink zijn aangescherpt en er een uitfaseerdatum voor de verbrandingsmotor wordt geïntroduceerd. Het voorstel ondersteunt zo de transitie naar nul-emissievoertuigen, wat zich naar verwachting op termijn zal vertalen naar lagere kosten voor dergelijke voertuigen. Het kabinet had echter graag een eerdere uitfaseerdatum gezien, met passende tussendoelen, ook gezien de nationale ambitie zoals vastgelegd in het Klimaatakkoord.’

Hernieuwbare energie
Yeşilgöz-Zegerius meldt verder aan de Tweede Kamer dat het kabinet de overige elementen uit het EU-pakket ondersteunt. ‘Zoals de inzet voor het gebruik van alternatieve brandstoffen voor luchtvaart en scheepvaart, het voorstel om de energiebelasting meer in lijn te brengen met klimaatdoelen, het voorstel om landgebruik beter te integreren in het klimaatbeleid en koolstofvastlegging te stimuleren en het voorstel voor ophoging van de EU-doelstelling voor hernieuwbare energie op een manier waarbij lidstaten flexibiliteit behouden om zelf het meest kostenefficiënte pad te kiezen.’

Grotere nationale bijdrage
In een BNC-fiche (red. de afkorting voor Beoordeling Nieuwe Commissievoorstellen) heeft minister De Bruijn van Buitenlandse Zaken namens de regering ook een eerste oordeel geveld over het voorstel van de Europese Commissie voor de herziening van de Europese richtlijn hernieuwbare energie.

‘Het kabinet beaamt dat een hoger aandeel hernieuwbare energie een belangrijke bijdrage kan leveren aan het behalen van het EU-doel voor ten minste 55 procent emissiereductie in 2030’, schrijft de minister in het BNC-fiche. ‘De financiële gevolgen van het voorstel zullen nader onderzocht moeten worden. Zo lijkt het hogere EU-doel voor hernieuwbare energie een grotere nationale budgettaire bijdrage te vragen, wat kan leiden tot hogere subsidie-uitgaven voor productie van hernieuwbare energie.’

Extra lasten bedrijven en burgers
Het hogere ambitieniveau leidt volgens de minister waarschijnlijk ook tot extra financiële lasten voor bedrijven, maatschappelijke organisaties en burgers. ‘Dit geldt bijvoorbeeld voor de subdoelen voor de industrie, de gebouwde omgeving en de warmte- en koudesector. Deze kunnen leiden tot lastenverhoging bij bedrijven en maatschappelijke organisaties, waarna zij deze kosten (deels) zullen afwentelen op hun afnemers. Hetzelfde geldt waarschijnlijk voor de extra kosten door toegenomen regeldruk bij bedrijven en maatschappelijke organisaties, daar zij aan de hand van certificaten of andere informatiestromen moeten aantonen dat ze aan de sectordoelen voldoen. Tegelijkertijd is het wel zo dat het hogere ambitieniveau en de bindende sectordoelen investeringszekerheid geven en een vrijwel zekere afzetmarkt bieden voor bedrijven met nieuwe, duurzame verdienmodellen, bijvoorbeeld waar het gaat om import of productie van hernieuwbare waterstof.’