De onderzoekers hebben een computermodel ontwikkeld voor drijvende zonnepanelen op zee waarin ze de effecten van wind, golven en temperatuur simuleerden. De onderzoekers baseerden zich op meteorologische gegevens van de campus van de Universiteit Utrecht en de Noordzee. Daaruit berekenden ze de opbrengst voor zowel de situatie op land als op zee.

Computersimulatie
‘Zonnepanelen op land hebben geen last van golfslag, dus je kunt ze onder de ideale hoek plaatsen en daarmee zorgen voor een optimale lichtinval', vertelt promovenda Sara Golroodbari. 'Maar zonnepanelen zijn ook gebaat bij lagere omgevingstemperaturen, want de elektrische verliezen van het zonnepaneelmateriaal nemen af wanneer het kouder is en dat komt de opbrengst weer ten goede. Dan zijn de drijvende panelen weer in het voordeel. Zowel de wind als het zeewater zelf hebben namelijk een afkoelend effect. De temperatuur is op zee bovendien veel gelijkmatiger.’

De computersimulatie van de zonnepanelen op de Noordzee is om meerdere redenen bijzonder. Hoogleraar Wilfried van Sark, de andere betrokken onderzoeker, hierover: ‘Er is überhaupt weinig experimenteel en theoretisch materiaal over drijvende zonnepanelen. Voor ons onderzoek construeerden we een computermodel van 12 drijvende zonnepanelen. Als tweede fase in dit project gaan we onderzoeken hoe een testopstelling op zee in de praktijk presteert en of de zilte omstandigheden een rol spelen. Dit alles voeren we uit in samenwerking met Oceans of Energy, een Nederlands bedrijf dat sinds november vorig jaar succesvol opereert op zee. De opbrengstresultaten van Oceans of Energy zullen worden vergeleken met de uitkomsten van ons computermodel.’