Zonnepark in Mill ketst af op historische schootsvelden

Zo had het college van burgemeester en wethouders volgens de rechter onvoldoende oog voor het schootsveld van een nabijgelegen kazemat uit de Peel-Raamstelling.

Historische waarde
De Afdeling bestuursrechtspraak oordeelt dat het gemeentebestuur van Land van Cuijk onvoldoende heeft aangetoond dat de zonneparken mede zijn gericht op behoud, herstel of duurzame ontwikkeling van de cultuurhistorische waarden in het gebied.

De locatie voor de beoogde zonneparken met een totale oppervlakte van ongeveer 4 hectare ligt in Landgoed Princepeel, dat op de Cultuurhistorische Waardenkaart van Noord-Brabant staat aangemerkt als cultuurhistorisch waardevol gebied. De Peel-Raamstelling, waarvan het Defensie- of Peelkanaal uit 1939 deel uitmaakt, loopt door dit landgoed.

Landhuis
‘Waardevol is de zichtrelatie tussen het landhuis en de omringende landbouwgronden, de relatie tussen het landgoed en Wilbertoord en de samenhang tussen het Defensiekanaal en de schootsvelden op het landgoed,’ citeert de Raad van State uit de beschrijving van de Cultuurhistorische Waardenkaart.

De hoogste bestuursrechter bevestigt hiermee het eerdere oordeel van de rechtbank dat de omgevingsvergunningen in strijd zijn met artikel 3.29 van de Interim omgevingsverordening Noord-Brabant.

Belangenafweging
Het gemeentecollege heeft volgens de Raad van State terecht betoogd dat het gaat om minder efficiënte landbouwgrond, aangezien het gebied de aanduiding ‘reserveringsgebied waterberging’ heeft. Ook was het argument dat de locatie ‘rond de dorpskern’ van Mill ligt op zichzelf niet onjuist.

Echter, de rechtbank oordeelde terecht dat het college onvoldoende rekening heeft gehouden met de cultuurhistorische waarden bij de locatiekeuze. ‘Het college van B&W heeft de aanwezigheid van het schootsveld niet in voldoende mate onderkend. Dit gebrek werkt door in de belangenafweging,’ aldus de Raad van State.

Provinciebestuur
De zaak was aangespannen door het college van Gedeputeerde Staten van de provincie Noord-Brabant, dat bezwaar had tegen de door de gemeente verleende vergunningen. De omgevingsvergunningen waren aangevraagd door een projectontwikkelaar en de gemeente Mill en Sint Hubert zelf voor een gezamenlijk zonnepark.

Hoewel de Raad van State erkent dat een beperkte aantasting van cultuurhistorische waarden niet altijd direct tot afwijzing hoeft te leiden, was in dit geval de motivering en belangenafweging onvoldoende om de vergunning te rechtvaardigen.