NVDE vraagt ACM om aanpassing spelregels maatschappelijk prioriteren

De NVDE stelt de publieke wens te begrijpen om de toewijzing van transportcapaciteit maatschappelijk te prioriteren en hier ook groot voorstander van te zijn. Tegelijkertijd maakt de koepelorganisatie zich zorgen over de uitvoerbaarheid van het ontwerpcodebesluit van de toezichthouder.

Te veel tijd
Het prioriteren gaat volgens de NVDE vooral voor netbeheerders veel tijd in beslag nemen, die hier veel uitvoeringscapaciteit voor vrij zouden moeten maken. Govert Vermeer, public-affairsadviseur bij de NVDE: ‘Dit kan de uitbreiding van de elektriciteitsnetten, en daarmee ook de energietransitie

9 punten
De NVDE vraagt in haar reactie op de consultatie daarom aandacht voor de volgende 9 punten:

1. Stel heldere, automatisch verifieerbare kwaliteitseisen aan het indienen van aanvragen | Het ontwerpcodebesluit gaat uit van een bewijslast voor de verzoeker, het gevaar hiervan is dat er enorme hoeveelheden prioriteitsverzoeken kunnen worden ingediend, in de hoop op voorrang.  Een oplossing hiervoor is om scherpere kwaliteitseisen te stellen aan een aanvraag.

2. Stel een objectief, efficiënt proces in om aanvragen te beoordelen | Het huidige concept codebesluit stelt de netbeheerder verantwoordelijk voor het beoordelen van de aanvragen. Dit past niet bij de taak van de netbeheerder om objectief netcapaciteit toe te kennen aan aanvragers van netcapaciteit.

3. Schrap de categorie ‘congestieverzachters’ | De NVDE vindt het ongewenst dat congestieverzachters in congestiegebied voorrang krijgen op transportcapaciteit, omdat het niet vooraf te definiëren is wanneer een project congestieverzachtend is, wat zal leiden tot een grote hoeveelheid aan prioriteitsverzoeken.

4. Focus op prioriteren afnameprojecten | Het prioriteren op maatschappelijk wenselijke projecten moet zich vooral focussen op afnameprojecten. Voor invoeding geldt volgens de NVDE namelijk dat alle verschillende duurzame bronnen om elektriciteit te produceren maatschappelijk wenselijk en nodig zijn. Bovendien is het onwenselijk om techniekkeuzes zoals wind boven zon te maken via dit prioriteringskader.

5. Houdt prioritaire categorieën voor veiligheid en basisbehoeften klein | Het risico van brede categorieën is dat aanvragers zullen proberen er van alles onder te scharen. Dit zorgt voor extra tijd voor de beoordeling.

6. Verduurzaming heeft prioriteit, stel gelijk met basisbehoeften | De NVDE is groot voorstander van het prioriteren van verduurzaming en de energietransitie. Projecten die aantoonbaar bijdragen aan de energietransitie – bijvoorbeeld aan de warmte-, mobiliteits- of industrietransitie – zouden voorrang moeten krijgen.

7. Voeg onder basisbehoeften leveringszekerheid voor bestaande warmtenetten toe | Nieuwe duurzame warmtebronnen, al dan niet ter vervanging van bestaande minder duurzame warmtebronnen, vragen volgens de NVDE vrijwel altijd om meer transportcapaciteit.

8. Voorkom een onevenredig speelveld tussen bestaande grote vervuilers die verduurzamen en nieuwe spelers | In de categorie verduurzaming stelt de ACM dat er voorrang kan worden gegeven aan afnemers van elektriciteit – de top 20 vervuilers – die grootschalig en bovenwettelijk verduurzamen. De formulering en onderbouwing lijkt volgens de NVDE een oneigenlijk voordeel te geven aan vervuilende bedrijven en staat een gelijk speelveld in de energietransitie in de weg.

9. Prioriteer alleen transportcapaciteit, op dit moment niet de aansluitingen | Het ontwerp codebesluit voorziet in de mogelijkheid om transportverzoeken te prioriteren, niet de behandeling van aansluitverzoeken. De NVDE is voorstander van deze keuze.

, vertragen. Het is essentieel om een objectief, helder en eenvoudig prioriteringsproces vast te leggen en het aantal prioritaire categorieën klein te houden. Terughoudend omgaan met wat prioriteit krijgt is van belang, want iedereen prioriteit geven is hetzelfde als niemand prioriteit geven.’

Daarnaast is het volgens de NVDE de vraag of de uitvoering van prioritering bij de netbeheerders moet liggen. ‘Dit is een nieuwe taak waarmee zij een lastige positie kunnen krijgen’, stelt Vermeer. ‘Netbeheerders zouden zich primair bezig moeten houden met het net-technisch mogelijk maken van prioriteren, niet met het maatschappelijk beoordelen van aanvragen. Dit voorkomt dat er belangenconflicten ontstaan tussen investeringsbeslissingen en maatschappelijke prioriteiten.’