Curaçao handhaaft opnieuw vergoeding voor stroom uit zonnepanelen

Sinds 2011 is het voor particulieren en bedrijven op Curaçao mogelijk om elektriciteit voor eigen gebruik middels zonnepanelen op te wekken. Daarbij worden de teruglevertarieven jaarlijks vastgesteld.

Groei zet zich voort
De teruglevertarieven bevinden zich al sinds 1 januari 2016 op het niveau van 0,25 Antilliaanse gulden (NAf) per kilowattuur. De vaste netvergoeding die de zonnepaneelbezitters op Curaçao betalen, werd per 1 januari 2018 verlaagd en bevindt zich sindsdien op hetzelfde niveau.

De regering meldt dat de groei van de markt voor pv-installaties van de afgelopen jaren zich in 2022 heeft voortgezet en verstevigd. ‘De belangrijkste factor hierin betreft de forse stijging van de reguliere eindgebruikerstarieven voor elektriciteit gedurende 2022 bij een vrijwel gelijkblijvende gemiddelde investering voor een installatie met zonnepanelen’, schrijft de regering. ‘Dit heeft een gunstig effect op de terugverdientijd voor eindgebruikers met eigen duurzame elektriciteitsproductie voor eigen gebruik vanwege de besparingen die hieruit voortvloeien.’

Terugverdientijden
Op basis van de jaarlijkse evaluatie conform de ‘Tariefrichtlijn kleinschalige duurzame stroomvoorziening’ heeft de regering van Curaçao besloten onderstaande tarieven ongewijzigd te laten. De vaste maandelijkse vergoedingen voor de dekking van de kosten voor het gebruik en het ter beschikking staan van het stroomnetwerk, de netwerkaansluiting en het productievermogen, worden ook gehandhaafd.

De regering hierover: ‘Middels het handhaven van de huidige teruglevertarieven per 1 januari 2023, zoals vermeld in onderstaand overzicht, wordt ervoor gezorgd dat particulieren of bedrijven een redelijke terugverdienperiode kunnen realiseren die thans zelfs onder de gangbare internationale terugverdientijden ligt. Tevens zijn hiermee de inkoopkosten voor het netwerkbedrijf redelijk in lijn met de brandstofclausule en de inkoopkosten van duurzame energie van derden als onderdeel van de reguliere eindgebruikerstarieven voor elektriciteit.’