Dwangarbeid: ‘Genoeg tijd voor fabrikanten zonnepanelen om te reageren op mogelijk importverbod’

Dat stellen de marktonderzoekers van het Chinese marktonderzoeksbureau PV InfoLink.

Europa en Amerika
De Europese Commissie presenteerde half september een wetgevingsvoorstel om de import van goederen die met dwangarbeid zijn gemaakt te verbieden. Europa volgt daarbij het Amerikaanse voorbeeld waar sinds deze zomer de Uyghur Forced Labor Prevention Act (UFLPA) van kracht is, in een poging om de Amerikaanse markt te beschermen tegen producten die in Xinjiang door Oeigoeren zijn vervaardigd middels dwangarbeid.

Als ’s werelds derde grootste regionale economie en de op een na grootste pv-markt na China, kan de voorgestelde verordening van de Europese Commissie grote gevolgen hebben voor bedrijven, toeleveringsketens en eindgebruikers. PV InfoLink heeft een vergelijking gemaakt van de voorgestelde Europese verordening met de Amerikaanse UFLPA en schat de mogelijke gevolgen voor de Chinese zonne-energiesector in.

Actieve benadering
Een belangrijk verschil tussen de Europese en Amerikaanse aanpak is volgens de analisten dat de UFLPA een actieve benadering kent: elk product dat is gemaakt met goederen die afkomstig zijn uit de toeleveringsketen van Xinjiang, wordt beschouwd als gemaakt met dwangarbeid en zal worden vastgehouden door de Amerikaanse douane. Exporteurs moeten vervolgens een certificaat van oorsprong overleggen om de producten te kunnen vrijwaren.

‘De voorgestelde Europese verordening zal daarentegen handhavingsbesluiten vergen waaraan onderzoeken en bewijs ten grondslag liggen voordat de betrokken producten daadwerkelijk worden verboden’, aldus de onderzoekers van PV InfoLink. ‘De EU-lidstaten zullen daarbij bevoegde autoriteiten aanwijzen, die de handhaving vaststellen volgens de in de voorgestelde verordening gespecificeerde procedures en termijnen. Als de Europese lidstaten komend kalenderjaar overeenstemming bereiken over de verordening, hebben ze nog 24 maanden de tijd voor de nationale implementatie.’

Impact op pv-industrie
‘Alhoewel de voorgestelde Europese verordening niet gericht is op de toeleveringsketen van zonne-energie of een specifieke productielocatie, staat de regio Xinjiang in China de afgelopen jaren in het middelpunt van de belangstelling vanwege de dwangarbeidskwestie’, vervolgt PV InfoLink. ‘Daarom bezorgt de voorgestelde Europese verordening Xinjiang potentiële risico’s. Toch schatten we de mogelijke impact op de wereldwijde pv-toeleveringsketen als beperkt in.’

Xinjiang is volgens de marktonderzoekers momenteel nog altijd de grootste productiebasis van polysilicium. In het licht van de exportbarrière die door Amerika is ingesteld, plannen fabrikanten capaciteitsuitbreidingen meestal wel buiten Xinjiang. ‘De polysiliciumprijzen zijn sinds de tweede helft van 2020 gestegen als gevolg van onevenredige verdeling van de productiecapaciteit in het upstream- en downstreamsegment. Als gevolg hiervan begonnen veel fabrikanten hun productie uit te breiden. De polysiliciumcapaciteit in Xinjiang bereikte in 2021 een niveau van 318.000 ton (red. zie grafiek), goed voor een marktaandeel van 44 procent en het hoogste wereldwijd. Naarmate nieuwe polysiliciumproductiecapaciteit buiten Xinjiang online is gekomen – waaronder in Binnen-Mongolië, Sichuan en Qinghai – neemt dat marktaandeel af. De productiecapaciteit zal echter ook in Xinjiang blijven toenemen en naar verwachting in 2025, wanneer de voorgestelde Europese verordening van kracht wordt, ongeveer 560.000 ton bedragen. Het marktaandeel zal tegen die tijd echter afnemen tot 21 procent en de invloed op de zonne-energiesector neemt dus geleidelijk af.’

Vraag en aanbod
Doordat zowel Europa als Amerika geen volledige lokale toeleveringsketen heeft, zijn ze afhankelijk van het importeren van zonnepanelen uit China en Zuidoost-Azië om aan de vraag te kunnen voldoen. PV InfoLink berekende eerder al dat China dit jaar van januari tot augustus 60,1 gigawattpiek aan zonnepanelen naar Europa heeft geëxporteerd, wat aangeeft dat de markt sterk afhankelijk is van China.

Als het aanbod van polysilicium wordt vergeleken met de vraag naar zonnepanelen uit de Verenigde Staten en Europa, wordt verwacht dat de regio’s vanaf 2023 ten minste 100 gigawattpiek aan gecombineerde vraag zullen hebben. Dat groeit in een optimistisch scenario naar 200 gigawattpiek in 2025. Wat het aanbod betreft, is de grootschalige polysiliciumproductiecapaciteit buiten Xinjiang – binnen China, maar ook in Amerika en Europa –  volgens de marktonderzoekers in 2023 dusdanig uitgebreid dat die meer dan 300 gigawattpiek zal beslaan. ‘Als Europa en de Verenigde Staten een standaard creëren voor het indienen van importdocumenten die duidelijk en haalbaar is, is het aanbod van polysilicium dus meer dan voldoende om aan de vraag van beide markten te voldoen’, concludeert PV InfoLink.

Noot: sinds de handhaving van UFLPA mogen sommige fabrikanten niet langer naar Amerika exporteren omdat ze geen certificaat van oorsprong voor het silicium kunnen overleggen.

Overzeese productie
Als Europa en Amerika enkel polysilicium van buiten de Chinese toeleveringsketen willen gebruiken, zal de productiecapaciteit volgens de onderzoekers ontoereikend zijn. ‘De productiecapaciteit van polysilicium – maar ook wafers, zonnecellen en zonnepanelen – is te gering. Dat geldt vooral voor polysilicium en wafers, want China domineert meer dan 95 procent van de wereldwijde productiecapaciteit. Zelfs als andere landen dan China proberen de lokale productie te ondersteunen met subsidie, is het niet waarschijnlijk dat er op korte termijn een complete toeleveringsketen zal worden opgebouwd om aan de enorme vraag uit de 2 regio’s te voldoen.

‘Aangezien de voorgestelde Europese verordening pas in 2025 van kracht wordt, hebben Chinese fabrikanten al met al voldoende tijd om te reageren’, besluit PV InfoLink. ‘Aangezien de Europese verordening ook niet gericht is op specifieke regio’s en producten, zal de douane geen goederen in beslag nemen tenzij er bewijs voor overtredingen wordt geleverd.’