Nationale Milieudatabase start ‘Witte Vlekkenproject’ om aantal productkaarten te verdrievoudigen

‘Minstens 10.000 productkaarten, dat is het streefgetal waar we voor gaan’, stelt Jan Willem Groot, directeur van Stichting NMD. ‘De NMD bevat nu zo’n 3.000 productkaarten en dat moet minstens verdrievoudigd worden. Een goedgevulde database is niet alleen van belang voor een goede werking van het stelsel van milieuprestatie, maar het helpt ook om onze klimaatdoelstellingen te verwezenlijken en om Nederland in 2050 circulair te maken.’

Zonne-energie
‘Een individuele productkaart voor een zonnepaneel, zonnecollector of omvormer is voor fabrikanten niet alleen een mooie marketingtool, maar vergroot ook simpelweg de vraag naar hun producten vanuit de nieuwbouwmarkt’, stelde Groot vorig jaar al in gesprek met de redactie van Solar Magazine.

Er zijn in de NMD 3 categorieën productkaarten te onderscheiden. Productkaarten met merkgebonden data van fabrikanten en toeleveranciers vallen onder categorie 1. Productkaarten met merkongebonden data (merkloos) van groepen van fabrikanten en/of toeleveranciers en branches vallen onder categorie 2. Tot slot is er categorie 3; productkaarten met merkongebonden data (merkloos) vergaard door de Stichting NMD. Voor fabrikanten van zonnepanelen en omvormers, zonnecollectoren en zonneboilers is het dan ook noodzaak om te investeren in productgerichte milieudata. Doen zij dat niet, dan zal de vraag vanuit de nieuwbouwmarkt mogelijk afnemen omdat de categorie 3-productkaarten in de milieudatabase voor zonne-energie relatief ongunstige milieudata bevatten door een opslagfactor in milieukosten van 30 procent.

Installaties
Met het Witte Vlekken-project wil de NMD dan ook het aantal categorie 1- en 2-kaarten vergroten van productgroepen die nu nog ondervertegenwoordigd zijn en die van belang zijn om een MilieuPrestatie Gebouwen (MPG)- of Milieukostenindicator (MKI) -berekening te kunnen maken die zoveel mogelijk rechtdoet aan het uiteindelijke bouwwerk.

John Drissen, accountmanager van de NMD en leider van het Witte Vlekkenproject: ‘Als het ontwerp van een bouwwerk niet kan worden afgedekt met categorie 1- of 2-kaarten, dan moet je terugvallen op categorie 3-kaarten. Aangezien de categorie 3-kaarten een toeslag van 30 procent hebben, is de MPG/MKI-berekening met categorie 3-kaarten altijd hoger dan de werkelijke milieu-impact. Uit onze inventarisatie van productgroepen blijkt dat de witte vlekken vooral zitten in de productgroepen “installaties”, “biobased materialen” en “aluminium”. Daar willen we onze aandacht op richten. Vanuit strategisch oogpunt willen we ons ook richten op producten die vrijkomen voor hergebruik en recycling en op producten die door start-ups in de markt worden gezet.'

Subsidie
Het uiteindelijke doel van het Witte Vlekkenproject is het ontwikkelen van 190 nieuwe categorie 1- of 2-productkaarten die invulling geven aan de witte vlekken. Het aantal van 190 kaarten is als volgt verdeeld over de witte vlekken:

Met steun van het ministerie van BZK heeft Stichting NMD een subsidieregeling voor het project opgezet. Voor de ontwikkeling van een levenscyclusanalyse (lca) van een bouwproduct dat in het Witte Vlekkenproject past, is 2.500 euro subsidie beschikbaar.