Rechtbank Noord-Holland verklaart beroep tegen zonnepark Den Helder ongegrond

De gemeente Den Helder heeft in september 2018 een omgevingsvergunning verstrekt aan Sun Invest (red. een vehikel van Ecorus dat investeert in zonnepanelen bij woningcorporaties, bedrijven en overheden). De omgevingsvergunning voor het project is verleend voor een periode van 25 jaar.

Luchthaven
Het zonnepark is voorzien op 2 aaneengesloten percelen. De percelen grenzen aan de noordzijde van het erf van de eisers in de rechtszaak en aan agrarische gronden met daarachter een aan de luchthaven Den Helder Airport gelieerd bedrijfsterrein.

Het zonnepark zal volgens plan een omvang van 7 hectare hebben. De zonnepanelen zullen op het hoogste punt, aan de noordzijde, 1,50 meter hoog zijn en 0,3 meter van de grond op het laagste punt. Het project omvat ook 4, groen uitgevoerde, transformatorhuisjes met een hoogte van 1,75 meter en één inkoopstation. Het zonnepark wordt aan de noord-, oost- en zuidzijde begrensd door watergangen. Aan de noordzijde is tussen de zonnepanelen en de watergang een beplantingsstrook gepland. Het project omvat tevens een grondwal en een hekwerk dat het zonnepark aan de westzijde zal begrenzen.

Meerdere argumenten verworpen
Het erf en de woning van de eisers zijn op het aangrenzende perceel, ten noorden – aan het oosteinde – van het zonnepark gelegen. Eisers hebben direct zicht op het zonnepark en zijn daarmee belanghebbenden volgens de Algemene wet bestuursrecht (Awb).

De eisers hebben bij de rechtbank meerdere argumenten aangedragen om de omgevingsvergunning te vernietigen:

• Verstrekken van inlichtingen: de eisers voeren aan dat de gemeente in gebreke is gebleven bij het verstrekken van inlichtingen aan en in de communicatie met eisers. De beroepsgrond slaagt volgens de rechtbank echter niet. Uit de nota ter beantwoording van de zienswijzen, die als bijlage bij de omgevingsvergunning hoort, blijkt dat de gemeente de zienswijze van de eisers heeft betrokken in de besluitvorming, maar daar geen aanleiding in heeft gezien om aan de bezwaren van eisers tegen de omgevingsvergunning tegemoet te komen. De gemeente is daarbij gemotiveerd op de bezwaren van eisers ingegaan.
• Bevoegdheid: de eisers voeren aan dat een wijziging van het bestemmingsplan nodig is voordat toestemming kan worden gegeven voor het gebruik als zonnepark, dat in strijd is met de agrarische bestemming. De gemeente was volgens eisers zonder een dergelijke wijziging dan ook niet bevoegd voor dit strijdige gebruik omgevingsvergunning te verlenen. Volgens de rechtbank heeft de gemeente echter de bevoegdheid om een omgevingsvergunning te verlenen voor gebruik in afwijking van het toepasselijke bestemmingsplan
• Open landschap: de eisers voeren aan dat het zonnepark een onaanvaardbare inbreuk maakt op het open agrarische landschap. Het zonnepark is volgens eisers dan ook niet in overeenstemming met de gemeentelijke Structuurvisie Den Helder 2025, waarin wordt gestreefd naar een open landschap tussen Waddenzee en Noordzee. De rechtbank is echter van oordeel dat de gemeente zich in redelijkheid op het standpunt heeft kunnen stellen dat het zonnepark geen onaanvaardbare afbreuk doet aan het open karakter van het landschap zoals dat in het gemeentelijk beleid is voorgeschreven voor het gebied waar het project is gepland.
• Geluid: de eisers vrezen overlast van laagfrequent geluid dat wordt veroorzaakt door de transformatorstations en de omvormers. Omdat hiervoor echter geen bewijs is aangedragen of deze verwachting met enig deskundigenrapport onderbouwd is, is de conclusie van de gemeente volgens de rechtbank gerechtvaardigd dat er van (onaanvaardbare) geluidhinder geen sprake zal zijn.

Om deze redenen heeft de rechtbank besloten de omgevingsvergunning te handhaven. Tegen de uitspraak kan binnen 6 weken na de dag van verzending daarvan hoger beroep worden ingesteld bij de afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State.