Netbeheerders presenteren ontwerpprincipes voor inpassing zonne-energie

De ontwerpen zijn onderdeel van een document dat de netbeheerders hebben gemaakt en dat praktische informatie bevat over de elektriciteits- en gasnetten. Het document is volgens de netbeheerders handig bij het opstellen van de verschillende RES’en door de 30 regio’s. In deze RES’en worden keuzes gemaakt voor de opwekking van hernieuwbare elektriciteit, de warmtetransitie in de gebouwde omgeving en de daarvoor benodigde opslag- en energie-infrastructuur.

Impact warmteoplossingen
Het document ‘Basisinformatie over energie-infrastructuur’ van Netbeheer Nederland bevat ook een indicatie van de impact van verschillende warmteoplossingen op het elektriciteitsnet met een gemiddeld en een hoog aandeel zonnepanelen. De impact is in onderstaande afbeelding gevisualiseerd.

Inpassing zonnepanelen
Verder bevat het document dus ontwerpprincipes voor de inpassing van zonnepanelen op daken van woningeigenaren, boerderijen en kantoren. Deze kunnen volgens de netbeheerders eenvoudig in te passen zijn, maar het kan ook een uitbreiding van het elektriciteitsnet nodig maken. ‘Dit hangt altijd af van de specifieke situatie in de buurt van de aansluitlocatie. Zoals de verwachte hoeveelheid elektriciteit die ingevoed gaat worden en de nog beschikbare netcapaciteit’, aldus de netbeheerders in het document.

Er worden 3 ontwerpprincipes gehanteerd:

1. Ontwerpprincipe A: zorg ervoor dat binnen een regio de afstand tussen afname (elektriciteitsvraag) en productielocaties zo klein mogelijk is. Bovendien is het combineren van zonne- en windenergie op één locatie vaak gunstig.
2. Ontwerpprincipe B1: houd rekening met bestaande en geplande stations (en installaties). Hoe dichter een aansluiting bij een bestaand of nieuw station kan plaatsvinden, hoe lager de aansluitkosten. Ook kan de aansluiting dan meestal sneller gerealiseerd worden.
3. Ontwerpprincipe C: concentreer aanvragen per RES-gebied of provincie, tot enkele grote initiatieven op één locatie. Zorg voor regie op de locatiekeuze van hernieuwbare productie en creëer waar mogelijk geografische clusters. Hierdoor kunnen netbeheerders de benodigde extra infrastructuur (kabels en stations) minimaliseren. Dat bespaart kosten en versnelt de doorlooptijd. Het zorgt bovendien voor een beter beheersbaar aanvraag- en uitvoeringstraject (bijvoorbeeld wat grondwerkzaamheden, vergunnings- en bezwaarproces betreft).