Energieopslag: van pionieren naar professionaliseren

Dit in een tijd waarin batterijopslag nog volledig onontgonnen terrein was. Anno 2025 zijn de ambities geëxplodeerd. Er worden batterijen van honderden megawatts gerealiseerd – met de recente financial close van project Mufasa, met 364 megawatt vermogen en 1.457 megawattuur opslagcapaciteit, als sprekend voorbeeld. Toch is één ding in al die jaren niet fundamenteel veranderd: elk battery energy storage system (bess) is nog steeds een uniek project, vanaf nul opgebouwd.

Flinke dosis
Als brancheorganisatie horen we het overal: een batterij bouwen voelt nog altijd als nieuw. Het wiel wordt als het ware steeds weer opnieuw uitgevonden. De vragen waar een ontwikkelaar mee wordt geconfronteerd, zijn keer op keer dezelfde; van grondlocatie, vergunningen en netaansluiting tot leveranciers, investeringen, markttoegang, risicoafdekking… – het zijn er minstens 12. En elk antwoord vereist maatwerk, tijd, en een flinke dosis doorzettingsvermogen.

Opschalen én standaardiseren
De vraag naar grootschalige energieopslag groeit razendsnel – en terecht. Zonder batterijen en andere vormen van energieopslag stagneert de energietransitie. Behoudens batterijen stimuleren wij ook het toepassen van andere vormen van opslag, zoals warmte, moleculen om ook voor langere periodes met energieopslag het gebrek aan hernieuwbare energie te kunnen overbruggen. Dat betekent ook dat we het ons niet meer kunnen veroorloven om elk project als ‘eenmalig’ te benaderen. We moeten opschalen én standaardiseren. Alleen dan houden we tempo met de energievraag, netcongestie en de snelheid waarmee wind- en zonne-energieprojecten worden gerealiseerd.

Zonder alternatief voor salderen raakt de burger de energietransitie kwijt – Kamer moet nu doorpakken.

Lees de volledige column van Ruud Nijs (Energy Storage NL) hieronder in de maart 2025-editie van Storage Magazine.