BBB vraagt om proef met subsidie voor thuisbatterij

Jan Paternotte stelde tijdens het vragenuur in de Tweede Kamer vragen minister Sophie Hermans van Klimaat en Groene Groei over het gebrek aan personeel bij de netbeheerders om de grootschalige verzwaring van het stroomnet uit te kunnen voeren.

Leerplekken mbo’ers
‘Hoe kan het dan dat het kabinet 150 miljoen euro bezuinigt op leerplekken voor mbo’ers’, wilde Paternotte weten. ‘Dat betekent een halvering van het aantal leerplekken: 65.000 eraf. Dat is toch extreem onverstandig als je juist meer mensen nodig hebt die technisch onderwijs volgen en die studie afmaken?’

‘Als je financiële keuzes moet maken in een tijd dat de financiële middelen schaars zijn en dat we geen rijksbegroting hebben die middelen heeft die tot aan de hemel reiken, dan moet je ook lastige en moeilijke keuzes maken’, pareerde Hermans. ‘Dit is er daar een van; ik kan er nog wel meer opnoemen. Daar zet ik tegenover dat we wel doorgaan met een aantal belangrijke maatregelen om ervoor te zorgen dat mensen blijven kiezen voor technische beroepen.’

Pas op de plaats
Pepijn van Houwelingen van Forum voor Democratie (FVD) greep de discussie aan om minister Hermans te vragen een pas op de plaats te maken in de energietransitie. ‘Netbeheerder Alliander luidt de noodklok. Een op de drie straten in Nederland moet straks opengebroken worden. Er staan 9.000 bedrijven op de wachtlijst omdat ze geen aansluiting kunnen krijgen. Dat kost allemaal miljarden. Dat is een groot probleem. Onze samenleving dreigt langzaam vast te lopen. Mijn vraag aan de minister is: als we nu zien dat het allemaal in de soep loopt, wordt het dan niet op z'n minst tijd om een pas op de plaats te maken?’

‘Nee, want die klimaatambities hebben we niet voor niks’, antwoordde Hermans resoluut. ‘Die hebben we omdat ik, dit kabinet en gelukkig ook heel veel partijen hier in de Kamer ons verantwoordelijk voelen en dit land schoon willen doorgeven aan de volgende generaties.’

Salderingsregeling
Nadat ook Suzanne Kröger van GroenLinks-PvdA zich in de discussie mengde, eindigde vragen van Paternotte uiteindelijk bij de salderingsregeling. Kröger merkte op dat de discussie vooral draait over het slimmer gebruik van het stroomnet. ‘Daar kunnen we eigenlijk veel efficiënter mee omgaan en daarmee kunnen we er ook vaart mee maken. We hebben veel debatten in de Tweede Kamer gehad over het lokale energiesysteem, zelf zonne-energie opwekken op je dak en over het lokaal delen en opslaan. Ik was gewoon heel erg verbaasd dat deze minister er eigenlijk voor kiest om een totaal abrupt einde te maken aan salderen (red. het kabinet wil de salderingsregeling op 1 januari 2027 stopzetten), waardoor mensen met zon op dak geconfronteerd worden met een regeling die best wel asociaal is.’

‘Het afschaffen van de salderingsregeling gebeurt inderdaad abrupt – dat is een keuze die dit kabinet maakt – maar het gaat ook bijdragen aan het oplossen van de problemen op het net en met de netcongestie’, aldus Hermans. ‘Het gaat namelijk stimuleren dat mensen de zonnepanelen die ze op hun dak of in de tuin hebben, daadwerkelijk zelf gebruiken. Dat vind ik belangrijk, want ik kan mij voorstellen dat dat de motivatie is geweest om zonnepanelen te nemen.’

Batterijen
De discussie tussen Hermans en Kröger, verleidde Henk Vermeer van de BBB er toe om nog maar eens een balletje op te gooien om thuisbatterijen te gaan stimuleren. ‘Er wordt gesuggereerd dat een batterij niet doelmatig zou zijn, ook thuisbatterijen niet, terwijl het mensen juist perspectief geeft als ze zelf iets kunnen doen met de stroom die ze opwekken in plaats van dat ze daar een boete voor krijgen. Maar als de minister denkt dat regelingen daarvoor niet doelmatig zijn of dat het echt niet gaat werken, kunnen we dan niet gewoon een pilot doen met 500 thuisbatterijen, waar de minister 200 euro subsidie op geeft? En als daar niet binnen 3 weken op ingetekend is, zal ik er nooit meer over beginnen. Kunnen we dat afspreken?’

Minister Hermans liet zich echter niet verleden. ‘Nou, laten we de afspraak niet zó maken, maar ik wil wel iets anders toezeggen. Ik begrijp de vraag. Ergens zit er bij mij namelijk ook wel een frustratie. Waarom kan dit niet? Waarom werkt dit niet? Waarom zien we hier niet de effecten waarvan we misschien hopen of verwachten dat ze er wel zouden kunnen zijn? Laat ik dus toezeggen dat ik nog een keer naar dit specifieke vraagstuk kijk. Ik wil de pilot niet vormgeven zoals u deze nu net schetste. Maar ik ga kijken of we daar toch nog iets mee kunnen doen. Het zijn innovatieve ideeën die ontstaan bij mensen thuis, in buurten en in wijken. Die ideeën geven ook de energie aan de transitie waar we met z'n allen in zitten. Ik zeg dus toe dat ik daar nogmaals naar kijk. Ik kijk zelf even of ik de door u geschetste randvoorwaarden overneem. Daar geef ik een kleine winstwaarschuwing op. Maar ik zeg toe nog eens een poging te doen om te kijken of we echt niet iets met die buurtbatterijen kunnen.’