Salderingsregeling: Kamervragen CDA over kosten salderen voor mensen zónder zonnepanelen

Bontenbal wil van de minister voor Klimaat en Energie weten of het klopt dat de kosten van de salderingsregeling door de energieleveranciers gesocialiseerd worden over de overige klanten van de energieleveranciers.

Kosten
Deze kosten bestaan uit het verschil tussen de elektriciteitsprijs die zij aan de klant moeten vergoeden en de elektriciteitsprijs die op het moment van levering op de markt gegeven wordt.

Energieleveranciers zijn wettelijk verplicht de zonne-energie die zonnepaneeleigenaren terugleveren te verrekenen met het verbruik van de stroom die op een later moment wordt afgenomen van het elektriciteitsnet. Omdat stroom die overdag teruggeleverd wordt bijvoorbeeld minder waard is dan stroom die ’s avonds afgenomen wordt, zijn er aan het salderen voor de energiebedrijven kosten verbonden.

Miljarden euro’s
‘Bent u bekend met de inschatting dat deze overdracht van welvaart van de huishoudens zonder zonnepanelen naar de huishoudens mét zonnepanelen richting de miljarden euro’s gaat en met het toenemen van het aantal huishoudens dat zonnepanelen heeft, steeds hoger wordt?’, wil Bontenbal van minister Jetten weten.

De CDA’er verzoekt de minister om de energieleveranciers te vragen op zeer korte termijn inzicht te geven in de omvang van de kosten van deze vorm van socialisering en wat dat betekent voor klanten met én zonder zonnepanelen. Ook vraagt hij of de salderingsregeling ter goedkeuring is aangemeld bij de Europese Commissie en of de Europese Commissie de salderingsregeling en de voorgestelde aanpassingen voor de afbouw van de salderingsregeling heeft beoordeeld en goedgekeurd?

In strijd met Elektriciteitsrichtlijn
Bontenbal wil weten of de salderingsregeling op een 6-tal punten wel in lijn is met de Elektriciteitsrichtlijn van de Europese Unie.

Allereerst stelt de EU-richtlijn volgens de CDA’er dat huishoudelijke eindafnemers bij moeten dragen aan de systeemkosten die worden veroorzaakt met invoeding van elektriciteit. ‘De salderingsregeling doet dat nu niet, de kosten worden gedragen door de energieleverancier en gesocialiseerd over alle klanten. Denk bijvoorbeeld aan de onbalanskosten’, aldus Bontenbal.

Ten tweede is salderen volgens het Kamerlid strijdig met het principe van marktconforme prijzen, want de leverancier moet de ingevoede elektriciteit afnemen tegen een hogere dan marktconforme prijs. De salderingsregeling zou daarmee niet voor voldoende overeenstemming tussen de elektriciteitsprijs en de feitelijke vraag en aanbod zorgen. Ten derde is salderen volgens Bontenbal geen prijsinterventie door de overheid die het economisch belang nastreeft, zoals de richtlijn voorschrijft.

Verder leidt salderen volgens het Kamerlid tot hogere kosten van het energiesysteem en niet tot een kostenefficiënte inpassing van hernieuwbare-energiebronnen in het energiesysteem. Ook schrijft de richtlijn voor dat kwetsbare huishoudelijke eindafnemers worden beschermd, maar door de socialisering van de kosten van het salderen zou daar onvoldoende sprake van zijn. Tot slot staat de nieuwe salderingsregeling nog steeds nieuwe rechten toe na 31 december 2023 en dat zou ook niet conform de richtlijn zijn.

De minister moet de Kamervragen beantwoorden voordat de gebruikelijke termijn van 3 weken is verstreken. Mocht die beantwoordingstermijn te kort zijn, dan kan hij een uitstelbericht sturen en de vragen binnen 6 weken beantwoorden.

Update 16 september: Minister Jetten heeft de Tweede Kamer laten weten de Kamervragen niet binnen de gebruikelijke termijn te kunnen beantwoorden. Hij verwacht de antwoorden eind september naar de Kamer toe te sturen.