Nederland gaat de btw op zonnepanelen in en om het huis per 1 januari 2023 verlagen naar 0 procent, althans, dat ligt in de lijn der verwachting. De internetconsultatie voor wijziging van de ‘Wet op de omzetbelasting 1968’ is inmiddels afgerond. Wocozon, dat zonne-energie voor woningcorporaties realiseert, ziet fundamentele problemen in het huidige voorstel van staatssecretaris Van Rij van Fiscaliteit en Belastingdienst. Van der Klauw diende een zienswijze in uit naam van de stichting en vraagt om het aanpassen van fundamentele weeffouten en gelijkheid voor de (sociale) huurder.

0 procent btw op zonnepanelen vanaf 2023 is goed nieuws…
‘Dat is het in principe ook. Maar het gaat fout in de kleine lettertjes van het huidige voorstel. De Europese Raad gaf in december aan EU-lidstaten ruimte te bieden voor een nultarief. Het is mooi dat Nederland die mogelijkheid omarmt. De voornaamste reden is het verminderen van de administratieve en uitvoeringslasten voor zonnepaneelhouders en de Belastingdienst. Feitelijk is er voor het leeuwendeel van particulieren nu al sprake van 0 procent btw op zonnepanelen. Ze kunnen gebruik- maken van de Kleine Ondernemersregeling – de KOR – waardoor ze geen omzetbelasting hoeven af te dragen als hun verdiensten uit energielevering minder dan 1.800,60 euro per jaar zijn. Het verkrijgen van die btw-vrijstelling vraagt echter veel werk, zowel van henzelf als de Belastingdienst. Een nultarief bespaart dus veel rompslomp en kosten.’

Maar…?
‘Wat weer eens vergeten wordt, is dat een derde van de Nederlandse huishoudens in een sociale huurwoning woont. Wanneer er zonnepanelen op hun dak worden geplaatst, betalen ze daarvoor, in vrijwel alle gevallen, een vergoeding via de servicekosten. Ze kunnen de btw over dat bedrag terugvragen, via de KOR, maar ook voor hen is dat omslachtig. Bovendien gaat het om enkele euro’s per jaar omdat zij elk jaar het forfait moeten verrekenen, wat in geen verhouding staat tot het voordeel van eigenaren van een koopwoning. Dat vrijwel niemand er gebruik van maakt, ligt echter aan de onbekendheid met deze mogelijkheid. Er is al met al sprake van een oneerlijke situatie, en dat verandert niet met het huidige voorstel van staatssecretaris Van Rij. Over de sociale huurder wordt niet gerept.’

En dat moet anders…
‘Natuurlijk. We willen de energietransitie versnellen. Daarin moeten we iedereen meenemen, ook door te zorgen dat iedereen er financieel van kan profiteren. Een paar tientjes is een flink bedrag voor mensen die toch al niet veel hebben. Dat ze nu weer worden uitgesloten is ronduit vreemd en onterecht. Bovendien kunnen de consequenties groot zijn. Wat als al die sociale huurders met zonnepanelen op het dak - en dat worden er al snel een miljoen - zich bewust worden van de mogelijkheid van btw-teruggave en die daadwerkelijk gaan aanvragen. Dan krijgt de Belastingdienst veel extra werk. Net zoals voor eigenaren een nultarief btw geldt op de aanschaf van een pv-installatie, zou dat ook moeten gelden voor de vergoeding – lees servicekosten – die een huurder betaalt voor de aanschaf van het gebruik van zonnepanelen. Zij vallen immers onder hetzelfde Europese arrest.’

Waarom denk je dat die sociale huurder is vergeten?
‘Dat is speculeren. Dat het een bewuste politieke keuze is, ligt niet voor de hand. Waarschijnlijk wordt dit soort voorstellen gemaakt door ambtenaren die ver van de wereld van sociale huur af staan, misschien moeten we het antwoord in die richting zoeken. Dat ze niet alle aspecten van zonne-energie en de markt doorgronden, lijkt me ook duidelijk, gezien een tweede groot probleem in het voorstel.’

En dat probleem is?
‘De goederenlijst voor het nultarief is uitgebreid met zonnepanelen. Het wordt tevens van toepassing op het installatiewerk zelf, ook de werkzaamheden in de meterkast. Maar een zonne-energiesysteem bestaat uit heel veel componenten; een omvormer, kabels, montagesysteem, connectoren. Die worden niet genoemd. Dat is volstrekt onlogisch. Kan de btw op die componenten nog wel worden teruggevraagd, dan verandert er niets wat betreft die administratieve en uitvoeringslasten voor zonnepaneelhouders en de Belastingdienst. Je maakt zo facturering en administratie bovendien een stuk lastiger voor installateurs, en dat geldt bijvoorbeeld ook ten aanzien van de boekhouding van woningcorporaties. Ook deze weeffout moet dus uit het voorstel.’