ODE Vlaanderen: ‘Producenten van hernieuwbare energie maken geen woekerwinsten’

‘De media staan op het ogenblik bol van berichten over zogenaamde woekerwinsten voor hernieuwbare-energieproducenten, graag duiden we deze niet-correcte berichtgeving’, stelt algemeen directeur Dirk Van Evercooren. ‘Allereerst zijn de sterk gestegen elektriciteitsprijzen niet veroorzaakt door hernieuwbare energie, maar door sterk gestegen vraag naar elektriciteit, geopolitieke spanningen en de daardoor enorm gestegen aardgasprijzen. Dat wordt ook onafhankelijk bevestigd door het internationaal energieagentschap IEA.’

Steun steeds lager
De ODE-directeur benadrukt verder dat de financiële steun voor hernieuwbare energie steeds lager wordt. ‘Zo krijgen windparken van voor 2012 bijvoorbeeld al geen steun meer. Verder is er een correctiemechanisme ingebouwd voor de installaties die nog steun via groenestroomcertificaten ontvangen: de bandingfactor. Die wordt periodiek herzien en houdt rekening met de gestegen elektriciteitsprijzen. Hoe hoger de energieprijs, hoe minder groenestroomcertificaten worden uitgereikt. De Vlaamse en federale regering zullen in 2022 dus minder steun moeten uitkeren voor respectievelijke windmolens op land en op zee vanwege de hoge energieprijzen van 2021. Dat is dus goed nieuws voor de overheden en onrechtstreeks voor de elektriciteitsafnemers.’

Mager jaar
Er speelt volgens ODE ook een kortetermijnvolume-effect door het tegenvallende jaar 2021. Windenergie wordt typisch op voorhand verkocht. Hierbij wordt er uitgegaan van een gemiddeld windjaar. 2021 was een windjaar met ongeveer 10 procent minder windenergieproductie dan verwacht. De ontvangsten vielen hierdoor tegen. Op de momenten dat er geen wind was, moest er elektriciteit ingekocht worden tegen zeer hoge (spot)prijzen die niet voorzien waren. 2021 was ook een mager jaar voor zonne-energie, met tegenvallende productiecijfers, hoewel dat gecompenseerd werd door de groei van het aantal zonnepanelen.

Stroomafnameovereenkomsten
Van Evercooren: ‘Maar het belangrijkste argument is dat producenten van stroom, hernieuwbaar of niet, de productie vrijwel altijd lange tijd op voorhand doorverkopen via stroomafnameovereenkomsten (ppa’s). Dat is nodig om de investeringen in wind- en zonne-energie te financieren en bankleningen te kunnen krijgen. Met andere woorden: de prijs waartegen wind- en zonne-energie nu verkocht wordt, is in bijna alle gevallen al vastgezet vóór er sprake was van prijsstijgingen. Als er dus winst geboekt wordt, is het niet bij de producenten van hernieuwbare energie. Op het moment dat er veel wind- en (vooral) veel zonne-energieproductie is, ligt de marktprijs, die varieert per kwartier, over het algemeen lager. De verkoopcontracten van de hernieuwbare-energieproducenten houden daar rekening mee, zodat de prijs die ze krijgen doorgaans lager is dan voor andere vormen van energie. Op dagen met veel wind zien we significant lage prijzen; de hoogste prijzen zien we vooral wanneer het niet waait.’

Van Evercooren besluit: ‘De producenten van hernieuwbare energie boeken dus geen woekerwinsten naar aanleiding van de huidige hogere elektriciteitsprijzen. Lokale hernieuwbare energie zorgt juist voor minder afhankelijkheid van ingevoerde fossiele brandstoffen, tempert dus de elektriciteitsprijs en draagt juist bij tot het dempen van de prijsschokken die de internationale aardgasmarkt veroorzaakt. ‘