Energy Storage NL pleit voor opname definitie energieopslag in nieuwe Energiewet

Dat stellen de 2 organisaties in reactie op de internetconsultatie van de Energiewet.

Dubbele energiebelasting
‘Energieopslag begint een steeds belangrijkere rol in te nemen in de leveringszekerheid en balancering van het energiesysteem. Het gebrek aan een definitie van opslag in Nederlandse regelgeving heeft er in de afgelopen jaren voor gezorgd dat er verwarring optreedt in het wegnemen van barrières voor opslag in andere regelgeving’, openen de organisaties hun gezamenlijke reactie. ‘Dit is bijvoorbeeld het geval bij het voorkomen van dubbele energiebelasting bij opslag en bij het recentelijk gepubliceerde ontwerpcodebesluit rond energieopslag. De Energiewet is hiervoor bij uitstek de locatie.’

Het voorstel is om de definities uit de Europese richtlijn 2019/944 over te nemen, zodat deze ook direct verankerd is in Nederlandse wetgeving. De definitie van energieopslag zou dan luiden: ‘in het elektriciteitssysteem, het uitstellen van het uiteindelijke gebruik van elektriciteit tot een later moment dan het moment waarop de elektriciteit is opgewekt, of het omzetten van elektrische energie in een vorm van energie die kan worden opgeslagen, het opslaan van dergelijke energie, en de daaropvolgende omzetting van dergelijke energie in elektrische energie of een andere energiedrager’. Daarbij wordt een energieopslagfaciliteit gedefinieerd als ‘een installatie in het elektriciteitssysteem waar energieopslag plaatsvindt’.

Garantie van Oorsprong
Verder vraagt Energy Storage NL zich af wat er met een Garantie van Oorsprong (GvO) gebeurt op het moment dat de energie wordt opgeslagen. ‘Wenselijk is om ook GvO’s te verstrekken op energie die direct na opwekking uit duurzame bron opgeslagen wordt. Dat wordt ons uit de concept wettekst nog onvoldoende duidelijk.’

Verder is er in de energieopslagsector behoefte aan meer duidelijkheid over wanneer een opslagsysteem van een netbeheerder als ‘volledig geïntegreerde netwerkopslagcomponent’ aangeduid kan worden en hoe voorkomen wordt dat deze marktverstorend kunnen werken.

Tarievenstructuur
Tot slot willen FME en Energy Storage NL aandacht vragen voor de tarievenstructuur bij energieopslag. ‘Energieopslagsystemen met een zelfstandige aansluiting, of opslagsystemen bij duurzame opwekking worden gezien als consumptie, en worden ook op die manier aansluit- en transportkosten toegerekend. Daarom bepalen op dit moment incidentele piekafnames de hoogte van het jaartarief voor transport (zoals dat bij alle grote consumptieaansluitingen het geval is).’

Bij het leveren van systeemdiensten leidt dit volgens de organisaties echter tot tegenstrijdige prikkels: op het moment dat de systeembeheerder aan het energieopslagsysteem in de systeemdienst vraagt om met hoog vermogen te laden heeft dit een negatief effect op de transportkosten, die schieten namelijk omhoog. ‘Tarieven reflecteren de kosten van de transmissie- of distributiesysteembeheerder in verband met het uitvoeren van hun taken. Het leveren van systeemdiensten helpt echter systeembeheerders ook bij het uitvoeren van hun taken. Aan de ene kant wordt een dienst geleverd aan de systeembeheerder, maar aan de andere kant wordt het opslagsysteem “beboet” met hoge transportkosten. Dit zorgt ervoor dat veel business- cases voor energieopslagsystemen nu vastlopen op hoge transportkosten.’

Flexibel acteren
Hoewel een herziening van de tarievensystematiek geen onderdeel is van deze energiewet, wil Energy Storage NL van deze consultatie gebruikmaken om nogmaals de nadruk te leggen op deze urgente problematiek bij energieopslagsystemen. ‘Op lange termijn zal het tarievenstelsel (in combinatie met het fiscale stelsel) moeten worden omgevormd naar een kostensystematiek die het flexibel acteren op de energiemarkt aanmoedigt.’

Voor de korte termijn pleit Energy Storage NL ervoor om in de wet een bepaling op te nemen die partijen verplicht de tegenstrijdigheid bij energieopslagsystemen op te lossen: ‘Dit zou bijvoorbeeld kunnen door een speciaal tarief in het leven te roepen voor energieopslagsystemen met een zelfstandige aansluiting of bij duurzame opwekking. Dit tarief moet een goede reflectie zijn van zowel de kosten die het opslagsysteem veroorzaakt, als de baten die het leveren van een systeemdienst oplevert.’