Holland Solar, NWEA en Energie Nederland: principiële bezwaren tegen verplichte transportindicatie voor SDE+-subsidie

De zonne-energiebranchevereniging heeft samen met Energie Nederland en de windenergieorganisatie NWEA een brief gestuurd aan de Kamerleden met het verzoek de minister te stoppen.

2 bezwaren
Minister Wiebes stuurde de Tweede Kamer afgelopen vrijdag een brief met kortetermijnoplossingen voor de problemen met de netcapaciteit. Zo wil de minister vanaf de najaarsronde een transportindicatie verplichten voor nieuwe projecten van de Stimuleringsregeling Duurzame Energie (SDE+).

Gezamenlijk hebben de organisaties 2 principiële bezwaren:

1. De oplossingen doen geen recht aan de wettelijke aansluitplicht van de netbeheerder.
2. De netbeheerder een rol geven bij het toekennen van de SDE+-subsidie werkt marktverstorend, geeft niet de juiste prikkel aan de netbeheerder, is niet in het belang van de energietransitie en blokkeert voorbereide aanvragen in de pijplijn.

Holland Solar en haar partners vragen de Kamerleden de minister te verzoeken om uitstel van het invoeren van de verplichte transportindicatie en om hierover op korte termijn met de 3 organisaties in overleg te treden over een werkbare en uitvoerbare oplossing.

Gedeelde zorgen

Tegelijkertijd geven Energie Nederland, NWEA en Holland Solar aan de zorg en analyse van de minister van Economische Zaken en Klimaat te delen: met de flinke toename van de productie van duurzame elektriciteit zijn er knelpunten ontstaan wat betreft de netcapaciteit. ‘Onze leden zijn met het ministerie en de netbeheerders in overleg om praktische oplossingen hiervoor te bedenken. Veel van de beschreven oplossingen uit de brief van de minister komen in dit overleg ter sprake. Toch hebben wij grote bezwaren bij de inhoud van de brief, omdat deze onvoldoende recht doet aan het principe van wettelijke aansluitplicht en transportplicht van de netbeheerder en het al in gang gezette innovatie-energiemanagement op projectniveau in de praktijk. Genoemde oplossingen worden te eenzijdig belicht in het perspectief van de netbeheerder; het marktperspectief ontbreekt. Het meest duidelijk is dit bij één specifieke oplossing in de brief, waarover grote onrust bij onze leden is ontstaan.’

Blokkade door behandeling netbeheerders
Het aanpassen van de SDE+-regeling aan het capaciteitsgebrek is volgens de ondertekenaars onacceptabel. ‘Een aanvrager van nieuwe elektriciteitsprojecten dient vanaf de SDE+-najaarsronde 2019 een document van de netbeheerder te overleggen waaruit blijkt dat transportcapaciteit beschikbaar is op de locatie waar de productie-installatie is voorzien. Hiermee krijgt de netbeheerder een beslissende rol in het vergeven van de SDE+. Dit is naar onze mening principieel onjuist, niet proportioneel en werkt bovendien vertragend en kostenverhogend voor de energietransitie. Er zijn duizenden aanvragen voorbereid voor de najaarsronde 2019, grotendeels dakgebonden pv-projecten. Wij denken dat het niet haalbaar is dat deze allemaal door de netbeheerders behandeld kunnen zijn voor oktober 2019, waardoor een blokkade veroorzaakt wordt op doorgang van projecten in de pijplijn. Naar verwachting gaat dit om ongeveer 2-3 terawattuur per jaar gemiste productie.’

Constructieve zoektocht doorkruist
Omdat de netbeheerder volgens de Elektriciteitswet juist de partij is die die aansluiting moet verzorgen, is het onjuist om hen een beslissende rol bij toekenning van subsidie te geven. Daarbij is het volgens Energie Nederland, NWEA en Holland Solar niet proportioneel omdat andere voor de hand liggende maatregelen, zoals afspraken over transportbeperking, niet zijn verkend. ‘Het doorkruist in onze ogen dan ook de constructieve zoektocht naar oplossingen die in de brief worden genoemd. Ten tweede zal deze maatregel de energietransitie niet verderhelpen. De netbeheerder krijgt op deze manier geen of onvoldoende prikkel om te zoeken naar goedkopere, snellere (en eventueel tijdelijke) oplossingen, zoals congestiemanagement, niet redundant aansluiten, of in overleg met de beheerder van de productiefaciliteit aftoppen van de piekcapaciteit. Ook blokkeert het de huidige innovatieve energiemanagement-maatregelen die worden ontwikkeld in veel projecten. Met name congestiemanagement biedt allerlei mogelijkheden, maar wordt momenteel nauwelijks toegepast. Het geeft een verkeerde prikkel omdat projecten nu op de goedkoopste én maatschappelijk meestgewenste locaties worden gebouwd, waarbij de netaansluiting één van de overwegingen is maar niet de doorslaggevende. Met deze maatregel gebeurt dat wel, waardoor een initiatiefnemer en/of een gemeente/provincie gedwongen word(t)en om uit te wijken naar andere (duurdere) en/ of maatschappelijk minder gewenste locaties.’