Wageningen UR: ‘Organisch stadsafval kansrijk als buffer voor zonne-energie’

Onder extreme omstandigheden, als de elektriciteitsvraag groot is en het aanbod juist laag, is er volgens de onderzoekers een buffer nodig. Ze ontwikkelden een wetenschappelijk model waarmee kan worden berekend hoe steden in 2050 hun elektriciteit opwekken.

De onderzoekers gebruikten Amsterdam als casestudie en ontwikkelden twee scenario’s. In het eerste scenario gaat de CO2-emissie sterk omlaag dankzij de sluiting van kolencentrales en de komst van windmolens. Het tweede scenario gaat uit van een maximale capaciteit van zonne- en windenergie.

De studie toont aan dat organisch afval potentie heeft als buffer voor wind- en zonne-energie. In het CAP-scenario, waarin de CO2 uitstoot wordt beperkt, heeft Amsterdam in 2050 onder extreme omstandigheden ongeveer 2.800 ton per dag aan organisch afval nodig als reservebron. In het RES-scenario, waarin extra duurzame energie wordt gebruikt, is er slechts 1.300 ton reservecapaciteit nodig, omdat zonne- en windenergie elkaar aanvullen. De onderzoekers hebben berekend dat Amsterdam in 2050 dagelijks ongeveer 1.400 ton organisch afval per dag produceert. Dit zou betekenen dat de stad medio deze eeuw voor een groot deel in de eigen elektriciteitsvraag kan voorzien en fluctuaties in elektriciteitsaanbod beter kan opvangen. Er moet dan wel vol worden ingezet op een combinatie van windenergie en zonne-energie, aangevuld met energie uit biomassa en nog een deel uit andere bronnen.