Met de Energieagenda beoogt het kabinet een perspectief te schetsen voor de transitie naar een betrouwbare, betaalbare, veilige en CO2-arme energievoorziening. In de inleiding van de Energieagenda stelt het kabinet het volgende: ‘Onze energievoorziening zal de komende decennia ingrijpend veranderen. In het Klimaatakkoord van Parijs is vastgelegd de opwarming van de aarde te beperken tot ruim onder de twee graden Celsius, met het streven een maximale temperatuurstijging van anderhalve graad Celsius te realiseren. Dat vraagt om een drastische reductie van het gebruik van fossiele energie, tot dichtbij nul in het jaar 2050. Elektriciteit wordt dan duurzaam opgewekt, gebouwen worden voornamelijk verwarmd door aardwarmte en elektriciteit, bedrijven hebben hun productieprocessen aangepast, er wordt niet langer op aardgas gekookt en er rijden vrijwel alleen maar elektrische auto’s.’ Daar zit voor veel politieke partijen en andere belangenorganisaties het pijnpunt: zij vinden dat Nederland eerder van het aardgas moet en bijvoorbeeld al in 2035 volledig elektrisch moet rijden.

Kamp schrijft in het document de volgende passage over energiebelasting bij elektriciteitsopslag: ‘Elektriciteitsopslagsystemen kunnen een belangrijke bron van flexibiliteit worden, en bij alle functies van flexibiliteit worden ingezet: voor handel en levering, voor de balanshandhavingen voor efficiënt netgebruik. In de Energiedialoog hebben partijen gewezen op de heffing van energiebelasting in de situatie dat de opslag plaatsvindt bij een andere partij dan de opwekker van de elektriciteit. In die situatie wordt tweemaal energiebelasting geheven: bij de levering aan de partij die de elektriciteit opslaat én bij de levering aan de uiteindelijke verbruiker van de elektriciteit. Elders in de energiebelasting wordt bij het gebruik van aardgas voor de productie van elektriciteit voorkomen dat twee maal energiebelasting wordt geheven. Er geldt namelijk een belastingvrijstelling voor aardgas(input) verbruikt door gascentrales en installaties die gecombineerd warmte en elektriciteit produceren, de zogenoemde warmte-kracht-koppelingsinstallaties (WKK's). Deze vrijstelling voorkomt dubbele belastingheffing, omdat de geproduceerde elektriciteit(de output) al belast wordt.’