Minister: ‘Waterstofmarkt op drempel volgende fase, moeilijk om ambitie te realiseren’

De minister van Klimaat en Groene Groei heeft de Tweede Kamer vlak voor het kerstreces geïnformeerd over de voortgang van het nieuwe waterstofbeleid.

Realiseren projecten
De waterstofmarkt staat volgens minister Hermans op de drempel van de volgende fase: de focus verschuift naar het realiseren van concrete projecten. Tegelijkertijd komt volgens haar de markt langzamer op gang dan verwacht, omdat niet alle randvoorwaarden aanwezig zijn.

‘Over de gehele keten vallen de kosten hoger uit dan verwacht en de realisatie van belangrijke randvoorwaarden als infrastructuur en windparken heeft vertraging opgelopen. Het wordt daardoor moeilijker de ambitie van 4 gigawatt elektrolyse in 2030 te realiseren.’

Voorjaarsbesluitvorming
De precieze impact op de ambitie en welke versnelling daarna tot 2040 nodig is, kan het kabinet volgens Hermans na de voorjaarsbesluitvorming beter bepalen. Dan is namelijk de benodigde informatie over infrastructuur in de vorm van een nieuw uitrolplan, het aanbod en de vraag beschikbaar.

Het kabinet wil er in de komende maanden voor zorgen dat de eerste kansrijke waterstofprojecten daadwerkelijk van start kunnen gaan. Hermans hierover: ‘Ons beleid moet de slaagkans van projecten vergroten en bedrijven helpen om te gaan met de genoemde prijsstijgingen en vertragingen.’

4 prioriteiten
Het kabinet stelt 4 prioriteiten: duidelijke wet- en regelgeving, betrouwbare realisatie van infrastructuur, instrumenten voor opschaling van import en productie, en een robuust beleidskader voor blauwe en andere vormen van koolstofarme waterstof.

Zo wordt de toegang tot transport- en opslaginfrastructuur uiterlijk vanaf 1 januari 2033 gereguleerd. Het wetsvoorstel moet begin 2025 in consultatie gaan, ruim voor de deadline voor implementatie op 5 augustus 2026. In navolging van het wetsvoorstel wordt er gewerkt aan de uitwerking van lagere regelgeving.

Infrastructuur op land
‘Betrouwbare transport- en opslaginfrastructuur is daarnaast noodzakelijk om vraag en aanbod te verbinden’, vervolgt Hermans. ‘Wanneer er helderheid is over wanneer de infrastructuur gereed is, kunnen partijen aan beide kanten investeren. In Nederland zijn we tijdig met de ontwikkeling van de infrastructuur gestart: voor een groot aantal tracés loopt de ruimtelijke procedure en inmiddels is de aanleg van de infrastructuur in Rotterdam begonnen. De planning blijkt echter onvoldoende robuust voor tegenvallers. Netbeheerder HyNetwork – dochter van Gasunie – verwacht nu dat de leidingen binnen de vier industriële clusters aan de kust uiterlijk in 2030 klaar zijn en de voor de waterstofmarkt belangrijke Delta Rhine Corridor in 2031-2032, in plaats van rond 2028.’

Onzekerheden verminderen
Het kabinet spant zich volgens Hermans onverminderd in om de investeringsbereidheid op het gebied van hernieuwbare waterstof te vergroten. De regering wil daarbij met een mix van normeren en beprijzen – met verplichtingen in de industrie en mobiliteit – en subsidiëren – voor aanbod en gebruik – de risico’s voor projectontwikkelaars verminderen en kostprijsreductie realiseren.

Hermans: ‘Subsidieregelingen als de OWE en H2Global zijn daarom in principe ingericht op financiële tegenvallers, maar het kabinet gaat onderzoeken of aanpassingen aan het beoogde instrumentarium nodig zijn om onzekerheden voor bedrijven verder te verminderen.’