Planbureaus: klimaatdoelen moeilijk haalbaar door keuzes kabinet

In het rapport ‘Reflectie brede welvaart Prinsjesdag 2024’ concluderen de 3 planbureaus dat de aandacht van het kabinet vooral naar de korte termijn uitgaat, zoals de bestrijding van armoede en het behoud van koopkracht. Door voor klimaat- en natuurherstelbeleid minder geld beschikbaar te stellen en maatregelen terug te draaien, worden volgens het SCP, CPB en PBL de problemen doorgeschoven naar toekomstige kabinetten.

Onvoldoende
Door de verantwoordelijkheid voor het realiseren van natuur- en klimaatopgaven grotendeels naar toekomstige kabinetten en toekomstige generaties door te schuiven, neemt het kabinet volgens de planbureaus het risico dat ombuigingen of aanvullende maatregelen ad hoc geïmplementeerd moeten worden. ‘Op het gebied van klimaatbeleid is de kans groot dat het huidige maatregelenpakket onvoldoende is om de gestelde doelen van 55 procent emissiereductie in 2030 en 100 procent reductie in 2050 te halen’, aldus het SCP, CPB en PBL. ‘Het kabinet vergroot zo de kans dat de komende jaren plotseling kostbare maatregelen genomen moeten worden om de doelen te halen.’

Geen geld beschikbaar
De planbureaus constateren dat op het terrein van de energietransitie de nadruk verschuift richting het ‘draagbaar’ maken van beleid voor bedrijven en burgers. ‘De manier waarop dat wordt ingevuld bemoeilijkt het halen van de gestelde klimaatdoelen. Het kabinet houdt vast aan de Europees afgesproken klimaatdoelen, maar voert een aantal concrete beleidswijzigingen door, die neerkomen op het terugdraaien van beleid van het vorige kabinet. Wel stelt het kabinet nieuwe maatregelen voor.’

Voor een deel zijn deze maatregelen volgens het SCP, CPB en PBL minder concreet. ‘De set van voorgenomen maatregelen in het hoofdlijnenakkoord zijn per saldo waarschijnlijk onvoldoende om de in de Klimaatwet vastgelegde doelstelling van 55 procent reductie in 2030 te halen. Het kabinet heeft zich in dat geval gecommitteerd aan het formuleren van extra beleid, waarvoor evenwel geen geld beschikbaar is gesteld. Daarbij bestaat het gevaar dat gebrek aan daadkracht bij het formuleren van effectief klimaatbeleid later tot hogere kosten in de uitvoering kunnen leiden.’