Zonnepanelen kapot door storm, bouwbedrijf moet schade vergoeden na foute installatie

De Vereniging van Eigenaren (VvE) diende bij de Raad van Arbitrage in Bouwgeschillen een klacht in tegen het bouwbedrijf, omdat tijdens de storm in februari 2022 zowel de zonnepanelen als de dakbedekking beschadigd zijn geraakt.

2 daken
Het appartementencomplex bestaat uit 2 delen, waarbij het dak van het ene deel hoger ligt dan het dak van het andere deel. Alleen het hoge dakdeel is voorzien van een verticale omranding van ruim 1 meter hoog. Op beide platte daken ligt bitumen dakbedekking met een laag grind als ballast en daarop liggen in totaal 120 zonnepanelen op betonnen liggers.

Het flatgebouw werd in september 2018 opgeleverd en in februari 2022 raakte tijdens storm Eunice een aantal van de zonnepanelen op het lage dak los. Bovendien hebben een aantal bewoners met eigen ogen gezien dat op een deel van het lage dak de dakbedekking met alles wat daarop stond ‘golfde’, oftewel opwaaide.

Verzekeraar
De appartementseigenaren hebben direct bij hun verzekeraar, maar ook bij het bedrijf melding gemaakt van het voorval. Als preventieve maatregel hebben ze een dakdekker op de dakbedekking betontegels laten aanbrengen. Verder zijn bij de zonnepanelen aan de achterzijde van het montagesysteem windplaten geplaatst, zodat deze bij een nieuwe storm niet konden wegwaaien.

Niet geschikt
Daarnaast heeft een expert de zonnepaneelinstallatie geïnspecteerd en geconstateerd dat de op beide daken aangebrachte zonnepaneelinstallatie niet voldoet aan de gestelde eisen. Dit doordat de zonnepanelen van het dak zouden kunnen waaien, omdat de onderconstructie niet geschikt is voor de – op deze hoogte – toegepaste zonnepanelen. Verder worden in het inspectierapport een groot aantal andere gebreken aan de installatie geconstateerd.

Ook heeft een andere expert geconstateerd dat het dak niet goed aangelegd is, omdat door de gemaakte keuzes de wind vrij spel heeft om onder de dakbedekkingsconstructie te kunnen komen en deze naar boven te drukken. Deze gebreken kunnen volgens de expert opgelost worden door de bouwkundige dakranden inclusief de hemelwaterafvoeren lucht- en stromingsdicht te maken.

Geen vergoeding
De verzekeraar van de appartementsbewoners wil de schade aan de zonnepanelen niet vergoeden, omdat de zonnepaneelinstallatie niet conform de destijds geldende regelgeving is gebouwd. Verder is de schade aan het dak als gevolg van constructiefouten uitgesloten van de dekking van de verzekeringspolis.

De bewoners achten het bouwbedrijf daarom verantwoordelijk voor de geleden schade. Dat vindt echter dat de schade aan de zonnepanelen en het opwaaien van de dakbedekking het gevolg is van de storm en dat de schade vanwege de hoge windsnelheden van boven de 14 meter per seconde van de Woningborggarantie is uitgesloten. Het bouwbedrijf vindt het al met al een verzekeringskwestie en heeft de woningeigenaren aangeboden om samen met de verzekeraar te overleggen om zo tot een herbeoordeling te komen. De bewoners zijn echter niet op dit voorstel ingegaan en zijn naar de Raad van Arbitrage gestapt. Daar eisen ze een schadevergoeding van ruim 14.000 euro.

Verborgen gebreken
Bij de Raad van Arbitrage hebben de bewoners aangekaart dat het tijdens storm Eunice losraken van de zonnepanelen het gevolg is van gebreken in de onderconstructie en montage van de zonnepanelen. Het opwaaien van de dakbedekking zien ze als een gevolg van het feit dat de dakbedekkingsconstructie niet is uitgevoerd volgens de windbelastingsberekening.

Uit de rapportages van de ingeschakelde experts zou volgen dat de geconstateerde gebreken als ‘verborgen gebreken’ zijn te kwalificeren en daarvoor zou het bouwbedrijf als onderdeel van de Woningborggarantieregeling aansprakelijk gesteld kunnen worden. De ondernemer betwist dat het om verborgen gebreken gaat en dat de windkracht van de storm zo hoog was dat alle schade als gevolg hiervan is uitgesloten door de Woningborggarantie.

Niet van toepassing
De arbiter volgt dat laatste standpunt van het bouwbedrijf echter niet. Want als er sprake is van een ondeugdelijke constructie – van de zonnepanelen en/of de dakbedekking – die door de storm aan het licht is gekomen, is de garantie-uitsluiting niet van toepassing.

Daarom moet de ondernemer van de arbiter bewijzen dat het losraken van de zonnepanelen en het opwaaien van de dakbedekking alleen het gevolg is van de storm en hem daarom niet aan te rekenen valt.

II of III
Het bouwbedrijf stelt dat op basis van de berekeningen van zijn onderaannemer – de installateur – dat de constructie van de zonnepanelen voldoet aan de eisen. Het appartementencomplex is door het bouwbedrijf voor de windbelastingsberekening gekwalificeerd als terreincategorie III en windgebied II.

De appartementseigenaren stellen echter dat het bouwbedrijf niet alleen moet uitgaan van windgebied II, maar ook van terreincategorie II in plaats van III. Terreincategorie III wordt omschreven als ‘gebied met regelmatige begroeiing of gebouwen of geïsoleerde obstakels met tussenruimtes van ten hoogste 20 obstakelhoogtes. Voorbeelden hiervan zijn: dorpen, voorstedelijk terrein en blijvend bos’. De omschrijving van terreincategorie II luidt ‘gebied met lage begroeiing als gras en vrijstaande obstakels (bomen, gebouwen) met een tussenruimte van ten minste 20 obstakelhoogtes’. De arbiter heeft tijdens een locatiebezoek vastgesteld dat bij het flatgebouw sprake is van zowel terreincategorie II als III. Hiermee had het bouwbedrijf bij zijn windbelastingsberekeningen daarom rekening moeten houden. Dat het standaardrekenpakket van de ondernemer dit niet kan, doet hier volgens de arbiter niets aan af.

Brandgevaar
Tijdens de zitting heeft de arbiter ook het rapport van de Scope 12-inspectie van de zonnepaneelinstallatie behandeld. De inspecteur heeft vastgesteld dat de zonnepanelen zijn weggewaaid doordat de onderconstructie niet geschikt is voor toepassing op deze hoogte. Bovendien zou een ballastplan ontbreken, zijn een tiental klemmen niet goed bevestigd waardoor zonnepanelen niet vastzitten en/of zijn verschoven, is de vereffening niet goed gemonteerd, is de DC-bekabeling slecht gemonteerd en zijn de nabijheid van brandbaar materiaal en in een slecht geventileerde ruimte gemonteerd.

De arbiter vindt dat het bouwbedrijf al deze gebreken moet herstellen en indien nodig ook de onderconstructie moet aanpassen. Daarbij kwalificeert hij dit alles als verborgen gebreken, waardoor het onder de Woningborgregeling valt. Verder zijn tijdens de storm 3 zonnepanelen aan de voorkant beschadigd geraakt. Deze kapotte zonnepanelen moeten van de arbiter door het bouwbedrijf vervangen worden.

4 maanden
Het bouwbedrijf krijgt van de Raad van Arbitrage 4 maanden de tijd om alle gebreken aan de zonnepaneelinstallatie te herstellen, waarbij een dwangsom van maximaal 25.000 euro geldt.

Bovendien wordt de volledige schadevergoeding die de appartementseigenaren eisen, toegekend en moet het bouwbedrijf het leeuwendeel – 80 procent – van de door de Raad van Arbitrage gemaakte kosten voor de behandeling van de zaak betalen. De appartementseigenaren krijgen op hun beurt de aanvraagkosten voor behandeling van de zaak terugbetaald, te weten een bedrag van 445 euro.