Minister Jetten wil wachtrij met ‘zombieaanvragen’ voor stroomnet opschonen

Tijdens het commissiedebat over netcongestie in de Tweede Kamer heeft Silvio Erkens (VVD) minister Jetten gevraagd om in actie te komen tegen de ellenlange wachtlijsten. ‘In het Verenigd Koninkrijk kan de nationale netbeheerder aanvragen van de wachtlijst halen die onvoldoende concreet zijn’, aldus Erkens. ‘Zij noemen dat “zombieaanvragen”; wij noemen dat “handdoekje leggen” in Nederland.’

Batterijen
Erkens refereerde bij zijn vraag aan de netbeheerders die stellen dat bijvoorbeeld een en hetzelfde batterijproject op 6 verschillende plekken in Nederland in de wachtrij staat. ‘Dat zijn dus 5 onnodige aanvragen, waardoor we ook geen goed zicht hebben op hoe groot de capaciteitsvraag in een bepaalde regio gaat zijn. Kan de minister toezeggen om de richting te onderzoeken die men ook in het Verenigd Koninkrijk volgt, waarbij dit soort zombieaanvragen gewoon uit de wachtrij gehaald worden?’

Nieuwe term
Jetten staat welwillend tegenover het verzoek van erkens. ‘Zombieaanvragen vind ik een mooie nieuwe term. Ik ben met netbeheerders en de Autoriteit Consument & Markt (ACM) in gesprek over hoe we die wachtrijen kunnen opschonen, want er zijn inderdaad aanwijzingen dat sommige bedrijven op heel veel plekken dezelfde aanvraag doen. Dat vertroebelt het zicht.’

De demissionair minister antwoordde daarbij ook op het verzoek van André Flach (SGP) die de vraag stelde of het mogelijk is om bij grote aanvragen voor netaansluiting een reserveringsvergoeding te eisen. ‘Ik vind dat een goede vraag, want het systeem heeft nu als nadeel dat je eigenlijk niet voelt dat je eventueel andere maatschappelijk belangen in de weg staat. De ACM is hier echt aan zet en is in overleg met netbeheerders aan het kijken wat hier zou kunnen, maar de Europese Unie (EU) biedt op dit punt niet heel veel ruimte. Dit is dus wel onderdeel van het gesprek, maar ik denk dat er om de wachtrij realistischer te laten zijn, op de korte termijn met name veel potentie zit in opschonen door het gesprek te voeren over de vraag of iets nou echt een serieuze aanvraag is.’