De gemeente Amsterdam wil alle huizen en gebouwen in de nieuwbouwwijk Sluisbuurt op Zeeburgereiland verplichten tot een aansluiting op het warmtenet van Westpoort Warmte. De warmte is daarbij afkomstig uit het Oostelijk havengebied. Volgens de gemeente Amsterdam is dat het best haalbare en meest duurzame resultaat.

Gelijkwaardig alternatief
Het eind 2018 door de gemeenteraad vastgestelde warmteplan Sluisbuurt legt de aansluitplicht vast. De rechtbank Amsterdam concludeerde 2 jaar geleden echter dat een warmtepomp gevoed door zonnepanelen voor woningen in de Amsterdamse Sluisbuurt een gelijkwaardig alternatief is voor een aansluiting op het warmtenet.

Tegen de uitspraak van de door Stichting Amsterdam Fossielvrij gewonnen rechtszaak werd door de gemeente hoger beroep aangetekend.

Cruciaal hoofdstuk
In het hoger beroep draait alles om een cruciaal hoofdstuk in het warmteplan: hoofdstuk 4. Dit hoofdstuk bevat handvatten voor de invulling van de gelijkwaardigheidseis, de bepalingsmethode en een voorbeeld voor een gelijkwaardige warmtevoorziening.

Tijdens de zitting bij de Raad van State heeft de gemeenteraad toegelicht dat de in het warmteplan genoemde voorbeelden – in het bijzonder het rekenvoorbeeld over het niet meerekenen van zonnepanelen – alleen illustratief zijn. Daarmee is het volgens de gemeenteraad niet uitgesloten dat er gevallen kunnen zijn waarbij zonnepanelen als een gelijkwaardig alternatief voor de aansluiting op het warmtenet worden gezien.

Niet-ontvankelijk
De Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State concludeert dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat hoofdstuk 4 deelt in het zogenaamde besluitkarakter. ‘Door te oordelen dat hoofdstuk 4 van het warmteplan in strijd is met het Bouwbesluit 2012 heeft de rechtbank niet onderkend dat dit hoofdstuk geen besluitkarakter heeft en er geen beroep bij de bestuursrechter tegen dit hoofdstuk mogelijk is’, aldus de Raad van State. ‘Vanwege het ontbreken van het besluitkarakter kon de rechtbank dan ook geen oordeel geven over de beroepsgronden van de Stichting Fossielvrij en anderen over de rechtmatigheid van hoofdstuk 4 van het warmteplan. Vanwege het ontbreken van het besluitkarakter had de gemeenteraad het bezwaar tegen hoofdstuk 4 van het warmteplan niet-ontvankelijk moeten verklaren.’

Om die reden heeft de Afdeling Bestuursrechtspraak nu besloten het hoger beroep gegrond te verklaren. Daarmee is het Warmteplan definitief geworden.