Rechtbank verlaagt naheffing voor omzeilen importheffingen Chinese zonnepanelen

De rechtbank heeft dit besloten omdat de door de Belastingdienst/Douane aangeleverde documenten onvoldoende bewijs vormen om voor een gedeelte van de zendingen de Chinese oorsprong van de zonnepanelen aan te tonen. Toch blijft een deel van de navordering in stand. Het ontbreken van brondocumenten of het feit dat sommige importreferentienummers in meerdere uitvoeraangiften voorkomen én dat bepaalde gegevens aan de importkant ontbreken, is onvoldoende om de bevindingen van het Europese antifraudebureau OLAF terzijde te schuiven.

8,5 miljoen euro
De eiseres van het bedrijf dat de rechtszaak tegen de Belastingdienst/Douane had aangespannen, kreeg oorspronkelijk grofweg een navordering van 7 miljoen euro aan antidumpingrechten en 1,5 miljoen euro compenserende rechten opgelegd.

In de periode 12 mei 2014 tot en met 8 juli 2014 heeft het bedrijf zonnepanelen geïmporteerd vanuit de haven Kaoshiung in Taiwan naar de haven in Rotterdam. Het antifraudebureau van de Europese Commissie (OLAF) heeft in april 2015 na onderzoek geconcludeerd dat de zonnepanelen van origine niet uit Taiwan, maar uit China afkomstig zijn. Om die reden heeft de Douane een navordering voor het betalen van importheffingen (red. een zogenaamde uitnodiging tot betaling, kortweg utb) opgelegd.

OLAF onbevoegd
De eiseres van betreffend bedrijf is echter in beroep gegaan tegen die navordering omdat men van mening is dat OLAF niet bevoegd was tot extern onderzoek in Taiwan. De resultaten van het onderzoek kunnen daarom niet als bewijs dienen. Die redenering legt de rechtbank echter naast zich neer. De rechtbank stelt geen reden te hebben om te twijfelen aan de vermelding in het OLAF-rapport dat de Taiwanese autoriteiten hebben ingestemd met de missie.

Daarnaast stelt de eiseres dat zij ten onrechte als douaneschuldenaar is aangemerkt, aangezien verweerder niet heeft aangetoond dat de gegevens die eiseres heeft verstrekt verkeerd waren. Het OLAF-rapport zou volgens de eiseres ook niet als bewijs kunnen dienen, omdat OLAF geen of althans nauwelijks eigen onderzoek naar de feiten heeft verricht. De Taiwanese autoriteiten hebben gegevens aan OLAF verstrekt, die OLAF niet heeft gecontroleerd. De Belastingdienst/Douane stelt zich op het standpunt dat hij zich mag baseren op de constateringen zoals vastgelegd in het OLAF-rapport en de onderzoeksgegevens. Uit het OLAF-rapport blijkt dat de Taiwanese autoriteiten hebben ingestemd met de missie. Die beredenering wordt door de rechtbank grotendeels gevolgd.

Ningbo
De rechtbank is dan ook van oordeel dat de Belastingdienst/Douane aannemelijk heeft gemaakt dat de oorsprong van de zonnepanelen China is. Omdat de eiseres in de zogenaamde L1-invoeraangiften telkens als verkoper/exporteur van de zonnepanelen wordt genoemd en de zonnepanelen vanuit Ningbo, de vestigingsplaats van eiseres, zijn verscheept naar Taiwan, gaat de rechtbank ervan uit dat eiseres de zonnepanelen in China heeft geproduceerd.

Wel heeft de rechtbank besloten dat voor 3 van de 21 aangiften de antidumpingrechten en compenserende rechten verlaagd worden. Om die reden hoeft de eisers geen 8,5 miljoen, maar slechts 6,8 miljoen euro te betalen.