Universiteit Wageningen zoekt antwoorden: ‘Zonneparken bieden kansen voor biodiversiteit, maar kennisleemte over bodemkwaliteit’

Dat concluderen onderzoekers van Wageningen Environmental Research in het rapport ‘Zonneparken natuur en landbouw’. Het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit gaf de universiteit opdracht onderzoek te doen naar de effecten van zonnepanelen/-parken op de natuur, het landschap, de bodem en de landbouwsector. De universiteit heeft hiertoe een uitgebreid literatuuronderzoek uitgevoerd. Bevindingen in wetenschappelijke publicaties over mogelijke effecten van zonnepanelen zijn op een rij gezet.

‘Er is nog maar weinig onderzoek gedaan naar de effecten van zonneparken op natuur, landbouw en landschap’, aldus Friso van der Zee, projectmanager namens Wageningen Environmental Research (red. onderdeel van Wageningen University & Research), in het onderzoeksrapport. Veel van de huidige zonneparken zijn volgens Van der Zee en zijn medeonderzoekers van de universiteit gericht op het halen van een zo hoog mogelijke elektriciteitsproductie per hectare. ‘Dat betekent zoveel mogelijk zonnepanelen per hectare. De meestvoorkomende vormen zijn een zuidopstelling en een oost-westopstelling. Bij een zuidopstelling hebben de zonnepanelen een hellingshoek van 25 tot 40 graden, bij een oost-westopstelling is de hellingshoek lager en zijn er circa 2 keer zoveel zonnepanelen nodig. De hoogte, het aantal zonnepanelen en de hellingshoek bepalen de hoeveelheid licht die nog op de bodem komt en de verdeling van het neerslagwater. Dit bepaalt in sterke mate het effect van zonneparken op de bodem en biodiversiteit en de mogelijkheden om zonneparken met landbouw en natuur te combineren. Er liggen zeker kansen voor functiecombinaties, maar daarvoor zal gezocht moeten worden naar een optimum tussen maximale stroomproductie en andere functies.’

Lees hier het volledige artikel 'Onderzoekers universiteit Wageningen zoeken antwoorden' in de juni 2019-editie van Solar Magazine.