Minister Grapperhaus over dreigbrief activisten: ‘Omgeving goed betrekken bij ontwikkeling wind- en zonneparken’

De Kamervragen werden gesteld door de D66-Kamerleden Matthijs Sienot en Maarten Groothuizen nadat onlangs een tweede windenergie-ondernemer zwichtte na een dreigbrief van activisten. ‘Iedere vorm van bedreiging, intimidatie is niet acceptabel’, aldus minister Grapperhaus. ‘De lokale weerstand tegen de 2 windparken in het noorden van het land laat zien dat het van groot belang is om de omgeving goed te betrekken bij het ontwikkelen van wind- of zonneparken. In het kader van het ontwerp-Klimaatakkoord is afgesproken dat er Regionale Energiestrategieën (RES’en) opgesteld worden door de regio’s. Met behulp van RES’en staan gemeenten en provincies thans aan de lat voor het maken van ruimtelijke afwegingen en de bijbehorende ruimtelijke inpassing. Dit doet men met nauwe betrokkenheid van maatschappelijke organisaties, burgers en andere stakeholders. Het is van belang dat de lusten en lasten van energieprojecten evenwichtig gespreid worden. Dit kan bijvoorbeeld door burgers en bedrijven de mogelijkheid te geven mede-eigenaar te worden van een wind- of zonnepark. In het ontwerp-Klimaatakkoord is in dit verband het streven opgenomen om in de komende jaren te komen tot 50 procent eigendom van de productie van wind- of zonneparken van de lokale omgeving (burgers en bedrijven).’

Overigens stelt Grapperhaus geen overzicht te kunnen geven van het aantal delicten die worden gepleegd in relatie tot de projecten, omdat deze door de politie niet geregistreerd worden onder een aparte code. Wel spreekt de minister van kleine groep die kwaadwillend is. ‘Burgers hebben geprotesteerd en gebruikgemaakt van de wettelijke mogelijkheden voor inspraak en beroep. Een zeer klein deel houdt zich bezig met acties waarbij de wet wordt overtreden, zoals het bedreigen van ondernemers en bestuurders. Voorbeelden van deze extremistische acties staan beschreven in het dreigingsbeeld terrorisme Nederland nr. 48.  In dit beeld is ook opgenomen dat het protest tegen windmolens met name in gemeenten in de provincies Drenthe en Groningen buitenwettelijke vormen aanneemt. Op diverse niveaus zijn er contacten tussen het Rijk en deze 2 provincies over deze gebeurtenissen.’