Universiteit Leiden: zonnepanelen op daken qua ruimtebeslag beste optie
Onderzoekers van de Universiteit Leiden stellen dat zonne-energie op daken qua duurzame energie de beste optie zijn als het om ruimtebeslag gaat. Dit blijkt uit een publicatie in Energy Policy.
Milieu-onderzoeker Paul Behrens en masterstudent John van Zalk hebben onderzocht hoeveel ruimte de productie van verschillende energievormen kost. Biomassa, waterkracht en wind nemen de meeste ruimte in beslag.
Verschillende brandstoftypes vragen bij de productie verschillende hoeveelheden ruimte. Voor hernieuwbare energiebronnen geldt volgens de onderzoekers dat de productie ervan over het algemeen meer ruimte vergt dan fossiele brandstoffen. Vergelijken kan aan de hand van de zogenoemde vermogensdichtheid: het gemiddelde elektrische vermogen dat wordt geproduceerd op 1 horizontale vierkante meter. Behrens en Van Zalk verzamelden 177 schattingen van Amerikaanse vermogensdichtheden uit de wetenschappelijke literatuur en vergeleken zo de vermogensdichtheid van 9 specifieke energietypen. De resultaten zijn volgens hen ook toepasbaar in andere landen.
Uit de analyse bleek ook dat de dichtheid van zonne-energie in de loop van de tijd toeneemt: de trend is zodanig dat nieuwe, driedimensionale ontwerpen tegen het midden van de eeuw meer dan 3 tot 5 keer de huidige opbrengst kunnen bereiken.
Met de toenemende bevolking en de daarmee stijgende behoefte aan voedsel en huisvesting, zal land volgens de onderzoekers halverwege deze eeuw een schaars goed zijn. ‘De zeer lage vermogensdichtheid van biomassa zal deze hernieuwbare brandstofbron weinig populair maken’, aldus Behrens. ‘Vooral omdat de grond waarop gewassen voor de productie van brandstof worden geteeld, ook gebruikt kan worden gebruikt voor het telen van voedsel. De productie van zonne-energie op daken is qua ruimtebeslag de beste optie aangezien er geen concurrentie plaatsvindt met landgebruik.’
