TU Delft ontwikkelt ‘battolyser’: superbatterij Magnum-centrale een stap dichterbij

De battolyser kan op een efficiënte manier elektriciteit opslaan of leveren als een batterij, én water splitsen in waterstof en zuurstof door elektrolyse. De waterstof die bij dit proces vrijkomt kan worden gebruikt om ammoniak te maken. Deze ammoniak kan dienen als CO2-vrije brandstof in Nuon Magnum.

Technologiestichting STW heeft het onderzoeksprogramma gehonoreerd en verschillende bedrijven investeren in het onderzoek, waaronder Nuon en Proton Ventures.

Samen met de onderzoeksgroep van professor Fokko Mulder van de TU Delft onderzoekt Nuon hoe ‘seizoensoverschotten’ van wind- en zonne-energie bij Magnum opgeslagen kunnen worden in de vorm van ammoniak. Ammoniak kan vervolgens dienen als brandstof zonder CO2-uitstoot in de gascentrale.

Door gascentrale Nuon Magnum gebruik te laten maken van ammoniak, verduurzaamt de elektriciteitsproductie. Alexander van Ofwegen, directeur Nuon Warmte, licht toe: ‘Allereerst zet je elektriciteit uit wind om in vloeibare ammoniak. Daar komt een chemisch proces bij kijken, waarbij je waterstof aan stikstof bindt om ammoniak te maken – hierin kan de battolyser een sleutelrol vervullen. Dan sla je de ammoniak op in grote tanks. Ammoniak kun je namelijk als laatste stap als koolstofvrije brandstof gebruiken in de gascentrale. Hierbij komen alleen stikstof en waterdamp vrij, geen CO2.’

De battolyser is gebaseerd op een zogenoemde nikkel-ijzer batterij. Het eerste prototype, ter grootte van een stoeptegel, is nu een feit. Zodra de batterij vol raakt, begint hij waterstof te produceren. Over anderhalf jaar moet een battolyser ter grootte van een zeecontainer gereed en getest zijn, passend op de schaal van de stroomproductie van een windmolen.