Bij de evaluatie van het SER-Energieakkoord bleek volgens D66 Amsterdam dat sinds 2014 landelijk totaal slechts 30 van postcoderoosprojecten succesvol zijn. 'Omdat in Amsterdam bijna niemand een eigen dak heeft, maar in een flat of etage woont, is dat het coöperatie verband de enige manier om zelf zonne-energie op te kunnen wekken', aldus Bosman. Bosman lanceert het Plan Zon met een set aan oplossingen voor nieuwe regels die passen bij zonne-energie in steden.
D66 heeft een top vijf opgesteld van landelijke belemmerende regels die aangepast moeten worden. Dit in navolging van Amsterdam waar inmiddels heel wat ‘vieze regels‘ die duurzame oplossingen in de weg zitten veranderd, zoals de regel dat slechts op 30 procent van een dak met zonnepanelen belegd mocht worden.
De 'vieze regels van het Rijk' volgens D66:

1. Schaf geografische postcode-beperking af: deze postcoderoosregeling kent een geografische beperking, gebaseerd op het postcodegebied, die wil D66 zien verdwijnen. Dit omdat postcodegebieden onder beschermd stadsgezicht met veel schuine daken van leien dakpannen liggen vaak te ver van een omringend industriegebied met bedrijfsloodsen met lege, platte, bitumen daken met veel ruimte voor zonnepanelen.
2. Maak een huurcontract tussen dakeigenaar en buurtbewoners mogelijk: de postcoderoosregeling kent de vereiste dat de zonne-energie ‘voor eigen rekening en risico’ opgewekt moet zijn. Dat betekent dat wanneer buurtbewoners zonnepanelen op het dak van een bedrijf, een school of metrostation leggen (de buurtbewoners zijn zelf dus niet de eigenaar van het pand), het vestigen van een opstalrecht juridisch nodig is om het eigendom van dak en zonnepanelen van elkaar gescheiden te houden.
3. Energiebelasting: laat de vervuiler betalen. De energiebelasting zou volgens D66 Amsterdam gemoderniseerd moeten worden en gebaseerd moeten worden op vervuiling.
4. Prosumenten in de wet: in de wet bestaan prosumenten niet, waardoor juist mensen die zelf actie ondernemen tegen klimaatverandering worden belemmerd en benadeeld in de verdeling van financiële lasten, zoals aansluitkosten, belastingen of toegang tot vraagsturingsprogramma’s.
5. Ook steden en kleine spelers aan tafel: op dit moment zijn de stimuleringsregelingen (SDE) voor grote windparken en biomassa voor energiecentrales goed en zeker, maar voor kleine (decentrale) energie, zoals collectieve zonnedaken is het slecht geregeld. Het SER-Energieakkoord loopt in 2020 af en op dit moment wordt gesproken over de mogelijkheid van een volgend energieakkoord. Het is belangrijk dat daar ook grote steden aan tafel zitten (dus niet alleen via de VNG die vooral gemeenten zonder gestapelde bouw vertegenwoordigen).